Onbegrensde levenskracht door tachyonen
Boekbespreking
door Jan Willem Nienhuys
Tachyonen zijn hypothetische deeltjes die in de natuurkunde alweer uit de mode zijn. Maar in de New Age zijn ze nog springlevend en Big Business.
Bestaan er deeltjes die sneller dan het licht gaan? Op het eerste gezicht verbiedt de relativiteitstheorie dit. Wijlen Gerald Feinberg liet in 1967 echter zien dat het niet zo eenvoudig is (zie zijn artikel in Scientific American van februari 1970 en in Phys. Rev. vol. 159, p.1089-1105), en dat je een heel eind kunt komen met theorie over tachyonen. Als ze bestaan dan hebben ze echter wel rare eigenschappen. Zo zou hun massa imaginair zijn; het aantal tachyonen zou afhangen van de bewegingstoestand van de waarnemer. Emissie en absorptie van een tachyon zou niet te onderscheiden zijn van respectievelijk absorptie en emissie van een anti-tachyon. Tachyonen kunnen ook geen informatie overdragen met snelheden groter dan het licht, dat wil zeggen, de golfvergelijking voor tachyonen heeft geen oplossingen waarbij een gelokaliseerde verstoring zich met snelheden groter dan die van het licht verbreidt. Met tachyonen zijn nog andere problemen, en betrouwbare theoretisch natuurkundigen hebben me verzekerd dat die zo onoverkomelijk lijken dat ze er geen belangstelling meer voor hebben, sterker nog: een theorie die tachyonen toelaat wordt als hopeloos fout beschouwd. Experimentele aanwijzingen voor het bestaan van tachyonen zijn er dan ook niet.
Buiten de natuurkunde komen de tachyonen in de science fiction voor en ‘tachyon’ is ook geschikt als merknaam voor allerlei producten. De meest fantastische toepassing is echter in de gezondheidsleer van de New Age, waar de tachyonen worden vereenzelvigd met alles wat maar goed en mooi is. Een van de actiefste organisaties op dit gebied is Advanced Tachyon Technologies uit Santa Rosa, Californië. In de rubriek Parariteiten van Skepter, september 1996 vindt u een vertaling van hun reclamemateriaal, dat bij eerste lezing een ludieke persiflage op New Age reclame lijkt, tot men zich realiseert dat in de New Age slechts dodelijke ernst regeert. Wie een faxje stuurt naar ATT krijgt per omgaande en per luchtpost een omvangrijke catalogus op glanzend papier toegestuurd.
Het boekje Unbegrenzte Lebenskraft durch Tachyonen van Christian Opitz kan opgevat worden als een theoretische onderbouwing van al dit moois. Het is een aaneenschakeling van typische New-Agenatuurkunde, alternatieve geneeskunde, succesverhalen, een overzicht van ATT-producten, vertogen over chakra’s enzovoorts. Als we Opitz mogen geloven is ATT opgericht door een invalide computerprogrammeur, David Wagner geheten, die al sinds zijn zevende onder toezicht van een geleidegeest ‘John’ stond. Wagner zou het principe van de tachyonantenne ontdekt hebben toen hij een apparaat bouwde om zichzelf van zijn invaliditeit te genezen door harmonisering van elektromagnetische velden. Naar eigen zeggen is Opitz trouwens ook een soort genie. Zijn IQ zou 196 zijn (bij een maximum van 200). ‘Vanaf zijn achtste levensjaar hield hij zich intensief bezig met natuurwetenschappen, vooral biochemie en atoomfysica. Op zijn twaalfde begon hij zich, op grond van zijn eigen ernstige ziekte, te verdiepen in holistische gezondheidsleer en voeding.’
Veel informatie over tachyonen in dit boek lijkt kritiekloos van het World Wide Web geplukt. Tachyonenergie wordt zonder meer gelijk gesteld aan chi, orgonenergie (die zoals bekend zowel de blauwe kleur van de lucht als seks als het noorderlicht veroorzaakt en die het tegengestelde is van elektriciteit), oerenergie, biofotonen, nulpuntsenergie, kosmische energie, prana, de ontdekkingen van Tesla, de kracht van (kwarts)kristallen, aura’s, superlearning (Parariteiten, Skepter, september 1997), Touch for Health en reiki. Met tachyonenergie kan men homeopathische geneesmiddelen opladen, de elektrosmog van uw beeldscherm opheffen, uw liefdesleven oppeppen (getachyoniseerd Panther Juice) en met een paar druppels getachyoniseerd water wordt binnen twintig minuten uw gehele meridiaansysteem geharmoniseerd, wat weer blijkt uit analyses met de donkerveldmicroscoop (het instrument waarmee professor Enderlein bewees dat schimmels, bacteriën en virussen in het bloed allemaal verschillende ontwikkelingsstadia van één type organisme zijn). Ook geven ‘elektrodiagnostische onderzoekingen’ van de energietoestand van de ‘betreffende meridiaanpunten’ (het gaat hier waarschijnlijk om elektroacupunctuur) dramatische verbeteringen te zien. Zo ging bij diverse kwakkelende patiënten de toestand van de neurotransmitters (en van de focale toxiciteit) van -12 of zo naar de normale waarde van 50. Vooral verticale tachyonvelden zijn goed, en daar krijgt men deel aan door in navolging van de indianen regelmatig een boom te omarmen, of een half uurtje door te brengen in een tachyonische slaapzak, de Cocoon (DM 1298,00 bij Opitz, exclusief verzendkosten).
Wonderbaarlijkerwijs zou er ook een Nederlandse wetenschapper van naam zijn geweest die van mening was ‘dat een tachyon uitermate rijk is aan bruikbare energie’. Dit is een zekere Kooy. Publicaties worden niet genoemd. Het gaat om wijlen Prof.ir.dr. J.M.J. Kooy, gewoon hoogleraar in de rakettentechniek aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda van 1967 tot 1972. Deze Kooy speelde lang geleden nog een rol in het oerstadium van de Nederlandse ruimtevaart. Hij had een theorie dat zowel zwaartekracht als de traagheid van massa’s veroorzaakt worden door een soort stralingsdruk van gravitatiestraling. Astronomen vonden het een belachelijk idee, maar waren niet bij machte hem uit te leggen waarom zijn theorie van geen kanten klopte, en vonden hem maar een warhoofd die zichzelf graag hoorde praten. Tegen het eind van zijn carrière behaalde hij opmerkelijke resultaten over het gedrag van satellieten van de planeet Venus. Astronomen probeerden hem duidelijk te maken dat zijn uitkomsten veroorzaakt werden door de numerieke instabiliteit van de algoritmen die hij had gebruikt. Kooy stierf verbitterd, enkele jaren na zijn afscheid van de KMA. Kortom, we kunnen Kooy niet beschouwen als een gezaghebbend theoretisch fysicus, en uitgesproken opinies over tachyonen had hij ook al niet.
De verkoop van getachyoniseerde inlegzooltjes (voor DM 88,00 bij Opitz), sjaals en druppeltjes kan dus als gewone oplichterij beschouwd worden, en de verkopers als ziekelijke fantasten, zo niet erger. De vertaling van het boekje van Opitz is (in samenwerking met Altamira) uitgebracht door ATT, lees door de vertaalster die ATT in Nederland vertegenwoordigt. In dit boekje komen bijeen: het schermen met wetenschap en indrukwekkende namen, de belofte van ‘heelheid’, en het floep-floep met elkaar in verband brengen van de meest uiteenlopende technieken en inzichten, de een nog onzinniger en leugenachtiger dan de andere, alles gericht op snel geld verdienen. Daarmee is het voor mijn gevoel een goed voorbeeld van wat de New Age aan flauwekul en oplichterij te bieden heeft.
Christian Opitz, Onbegrensde levenskracht door tachyonen. Een nieuwe weg naar lichamelijk welzijn en spirituele groei. Advanced Tachyon Technologies i.s.m. Altamira. ƒ 24,95.
