Niet alleen tegenover journalisten stellen onderzoekers hun resultaten wel eens wat mooier voor dan ze zijn, ook in hun wetenschappelijke artikelen geven ze er maar al te graag een positieve draai aan.
Niet alleen tegenover journalisten stellen onderzoekers hun resultaten wel eens wat mooier voor dan ze zijn, ook in hun wetenschappelijke artikelen geven ze er maar al te graag een positieve draai aan.
Een opmerkelijk aantal Nobelprijswinnaars in de exacte wetenschap lijkt uitgesproken vreemde ideeën te koesteren. De zogenoemde ‘Nobelziekte’ biedt interessante lessen voor wetenschappers en voor skeptici.
Iedereen kan het, en iedereen die zich laat handlezen, gelooft het, zo ontdekte Skepsis-bestuurslid en hobby-chiromant Agnes Tieben.
Waarom leidt de ene kwestie tot een enorm mediaspektakel en groot maatschappelijk rumoer, en blijven andere, soms veel ernstiger kwesties onderbelicht? Welke rol spelen oude en nieuwe media in het aanzwengelen, onderhouden en versterken van ophef en hypes?
Het Chinese onderzoek op het gebied van acupunctuur is bezig aan een grote opmars, hoewel er geen sikkepit bewijs is dat acupunctuur ergens op slaat. Opvallend is het aandeel nepplannen voor reviews en onderzoek aan ratten.
De ‘oeroude Tibetaanse klankschalen’ zijn niet oeroud en niet Tibetaans. Tibetanen vinden ze een belediging voor de geschiedenis van hun land.
‘Mijn onderzoek tot nu toe laat steeds zien dat het met gebruik van technologie eigenlijk altijd beter gaat, of je nu lichaamsbewegingen analyseert, huidgeleiding of taalgebruik.’
In talloze wetenschappelijke artikelen wordt gesjoemeld met afbeeldingen. Het opsporen hiervan is lastig, tijdrovend en gebeurt maar door enkelen. Elisabeth Bik is misschien wel de beste van deze speurneuzen.
Een van de oudste en eenvoudigste vormen van gezichtsbedrog, de pijlen van Müller-Lyer, stelt onderzoekers nog steeds voor raadsels.
Veel van wat wetenschappers dachten te weten over liegen en eerlijkheid blijkt bij nader inzien toch anders te liggen.