De wetenschap flirt al decennia met twijfelachtig onderzoek naar seksferomonen — lokstoffen waarmee we gegarandeerd iedereen in bed kunnen krijgen. De commercie spint er garen bij.

Waarom leidt de ene kwestie tot een enorm mediaspektakel en groot maatschappelijk rumoer, en blijven andere, soms veel ernstiger kwesties onderbelicht? Welke rol spelen oude en nieuwe media in het aanzwengelen, onderhouden en versterken van ophef en hypes?

Het Chinese onderzoek op het gebied van acupunctuur is bezig aan een grote opmars, hoewel er geen sikkepit bewijs is dat acupunctuur ergens op slaat. Opvallend is het aandeel nepplannen voor reviews en onderzoek aan ratten.

In talloze wetenschappelijke artikelen wordt gesjoemeld met afbeeldingen. Het opsporen hiervan is lastig, tijdrovend en gebeurt maar door enkelen. Elisabeth Bik is misschien wel de beste van deze speurneuzen.

Geen serieuze onderzoeker denkt dat lukraak een magneet op de waterleiding plakken net zo effectief is als een chemische waterontharder. Maar vooralsnog valt magnetische waterontharding niet in dezelfde categorie als homeopathie of astrologie.

Veel van wat wetenschappers dachten te weten over liegen en eerlijkheid blijkt bij nader inzien toch anders te liggen.

Een hypoallergeen huisdier aanschaffen is niet alleen duur maar ook zinloos. Ook zijn de rassen vaak doorgefokt, gevoelig voor infecties en zonlicht, en anderszins gehandicapt.

De Britse psycholoog Hans Eysenck was altijd al omstreden om zijn maatschappelijke standpunten. Nu komt ook zijn wetenschappelijke integriteit – wederom – onder vuur te liggen.