De Britse psycholoog Hans Eysenck was altijd al omstreden om zijn maatschappelijke standpunten. Nu komt ook zijn wetenschappelijke integriteit – wederom – onder vuur te liggen.

Het ‘dunning-kruger-effect’ wordt te pas en te onpas gebruikt om mensen hun onkunde nog eens flink in te wrijven. Bestaat het effect — en als het bestaat, hoe groot is het dan werkelijk?

Cartograaf van de gekkigheid Al ruim vijfendertig jaar onderzoekt en beschrijft Matthijs van Boxsel de domheid. De encyclopedie van de domheid beleefde verschillende herdrukken en is tot in alle uithoeken van de wereld vertaald. In Morosofie verzamelde hij de ‘dwaze…

Bespreking van Wetenschap van gene zijde, de publiekseditie van het proefschrift van Ingrid Kloosterman over de parapsychologie aan de Nederlandse universiteiten.

Vijfhonderd jaar geleden, in de hete zomer van 1518, trof een merkwaardige ziekte de stad Straatsburg in de Elzas.

De Italiaan Mario Lazzarini zei in 1901 dat hij de waarde van pi met een apparaatje tot op zes decimalen nauwkeurig had benaderd. Wiskundigen kunnen zich er nog altijd over opwinden.

‘Mensen onthouden tien procent van wat ze horen, twintig van wat ze lezen en tachtig van wat ze zien.’ Het klinkt machtig mooi, maar het blijkt op niets gebaseerd.

In zijn nu beruchte Nature-artikel leek Jacques Benveniste aan te tonen dat homeopathische verdunningen toch reactief konden zijn. Benvenistes wiskunde was echter minstens even ongeloofwaardig als zijn biochemie.

Verhoogt de anticonceptiepil de kans op een depressie zoals uit een Deens onderzoek zou blijken? Een skeptische analyse laat er bedroevend weinig van heel.