Hubbards heldendom
Op zoek naar de eretekens
Vele boeken zijn gevuld met de bedenksels van L. Ron Hubbard, de grondlegger van de Church of Scientology. Een daarvan is dat hij een rijk gedecoreerde oorlogsheld is, met zelfs een Nederlandse militaire onderscheiding.
door Jan Willem Nienhuys – Skepter 16.1 (2003)
TOEN de derde verbeterde druk van Tussen waarheid en waanzin al weer enige tijd verschenen was (inmiddels is de vierde druk alweer uit), ontvingen de auteurs Hulspas en Nienhuys via de uitgever van de eerste druk een brief van de officiële zegsvrouwe van de Scientology Kerk Amsterdam, Jeanine Slot. Ze maakte bezwaar tegen de weinig vleiende (maar volgens ons uiterst terughoudende) beschrijving van Hubbard en Scientology.
Meer in het bijzonder vond ze de opmerking dat Hubbard weinig bijzonders deed tijdens zijn diensttijd bij de marine een verkeerde voorstelling van zaken.
Nu was onze beschrijving gedeeltelijk gebaseerd op het boek van Russell Miller, The bare-faced messiah (1987, zie ook Skepter, december 1991). Daarin staat het hilarische verhaal over hoe Hubbard de onderzeebootjager PC-815 van Oregon naar San Diego moest brengen, en al na vijf uur varen twee Japanse onderzeeërs detecteerde op een plaats waar een onderzeese afzetting het magnetisch veld verstoort. Hubbard leverde toen twee dagen lang hevig strijd met deze afzetting, die hij met een honderdtal dieptebommen bestookte, waarna hij een verslag van 18 pagina’s in romanstijl over de strijd opstelde. Het was echt gebrek aan ruimte dat we deze en tal van andere amusante en huiveringwekkende details maar weg hebben gelaten.
Slot voegde een kopie bij van de `Notice of separation from the U.S. Naval Service’ van LaFayette Ronald Hubbard, plus een toelichting daarop. Daar staat onder meer op `Br.& Dtch. Vict. Meds.’, wat zou inhouden dat Hubbard een Nederlandse `Victory Medal’ heeft ontvangen.
Gewond op een vlot
Volgens de gegevens van het Amerikaanse leger was Hubbard van 18 december 1941 tot 2 april 1942 officieel in Melbourne gestationeerd bij de marineattaché van de Amerikaanse legatie, als `Intelligence Officer’, werk waarvoor hij op 15, 16 en 17 december een opleiding had gekregen. Hij was dus codeerklerk. Volgens Miller werd hij op 18 december naar de Filippijnen gestuurd (de data zijn dus met inbegrip van de reistijd naar en van die standplaats), moest hij in Brisbane op een schip wachten, en maakte hij zoveel ruzie met zijn superieuren dat hij in februari alweer naar de VS werd teruggestuurd. Een bericht over Hubbard van de marineattaché gedateerd 14 februari 1942 is weinig complimenteus. Ongeveer een jaar later vertelde Hubbard rond dat hij, op de dag dat Japan Pearl Harbor aanviel (7 december 1942), op Java nabij Soerabaja gedropt was. Toen de Japanners Java bezetten, had hij zich een tijd in de jungle schuilgehouden. Hij werd in de rug geschoten door een Japanse patrouille met machinegeweren. Vervolgens zou hij op een vlot zo’n duizend kilometer richting Australië zijn gevaren, waar hij was opgepikt door een Australische of Britse torpedojager.
De intocht van het Japanse leger in Soerabaja was pas op 8 maart 1942, dus Hubbards verhaal wijkt sterk af van de legerversie van zijn carrière. Scientology geeft trouwens tegenwoordig ook nogal weinig informatie over deze episode. `He coordinated intelligence activities’ in Australië, volgens de website van Scientology. Hubbard zou dus voor zijn heldendaden op Java door Nederland gedecoreerd zijn. Een `overwinningsmedaille’ wordt doorgaans aan alle militairen gegeven ter gelegenheid van het einde van de oorlog. Van dat soort Amerikaanse decoraties staan er op Hubbards lijst vier, die hij volgens gegevens van het Amerikaanse leger ook werkelijk had. (Een medaille die overduidelijk ontbreekt, zowel op Hubbards lijst als volgens de gegevens van het Amerikaanse leger, is de `U.S. Navy Good Conduct Medal’, die aan alle marinemensen met minstens drie jaar actieve dienst en bovengemiddelde prestaties werd gegeven.)
Nederland gaf aan Nederlandse soldaten die ten minste zes maanden in oorlogstijd gediend hadden het Oorlogsherinneringskruis (ingesteld 16 maart 1944), of voor speciale heldendaden in de strijd tegen de vijand het Bronzen Kruis of de Bronzen Leeuw (ingesteld in respectievelijk 1940 en 1944), die echter ook aan vreemdelingen gegeven konden worden. Hubbard claimde in 1974 dat hij het Bronzen Kruis had gekregen.
Maar er is natuurlijk helemaal geen Nederlandse onderscheiding die `Victory Medal’ heet. Ik vroeg dus aan Slot wat deze onderscheiding dan precies was.
Zij schreef mij: `Het betreft hoogstwaarschijnlijk een Amerikaanse onderscheiding die is uitgereikt voor acties die gedaan zijn op Nederlands grondgebied, zoals voormalig Nederlands-Indië, waar Hubbard als marine-man enige tijd gevestigd was.’ Later berichtte zij me echter dat het ging om het `Kruis voor verdienste’, uitgereikt in 1942. Een document zou volgen. Dit document bleek een kopie te zijn uit een niet met name genoemd Engelstalig handboek over onderscheidingen. Het zou gaan om een dapperheidsonderscheiding die op 20 februari 1941 is ingesteld en die ook aan niet-Nederlanders kon worden uitgereikt.
Babbelziek figuur
Het boek bevat een klein foutje: de onderscheiding heet Kruis van Verdienste, hoewel er VOOR VERDIENSTE op de achterkant staat. Onmiddellijk na het verkrijgen van deze inlichtingen heb ik de Kanselarij der Nederlandse Orden gebeld. De secretaris mevrouw Walburg kon meteen nagaan dat de naam van L.R. Hubbard niet in de Registers van de Kanselarij voorkomt, niet onder de namen van de 2083 ontvangers van een Kruis van Verdienste, niet in het Register Bronzen Kruis Bronzen Leeuw, en niet in de Registers der Orde van Oranje-Nassau. Weliswaar komt de naam Hubbard in het laatste register wel voor, maar dat betreft een Britse Flying Officer W. Hubbard en een majoor van het Amerikaanse leger Frank E. Hubbard, die in 1947 en 1945 respectievelijk werden gedecoreerd. De telefonische informatie van mevrouw Walburg werd later schriftelijk door haar bevestigd. Zelfs de buitengewoon onwaarschijnlijke mogelijkheid dat door een schrijffout in de voorletters of voornamen van L. Ron Hubbard zijn aanwezigheid in de Registers van de Kanselarij der Nederlandse Orden over het hoofd is gezien, vervalt hiermee.
Ik heb deze gegevens voorgelegd aan Slot. Ze beloofde meer informatie in te winnen, en zond me nog wat extra documentatie toe, waaronder een notarieel vastgelegde verklaring uit 1985 van een zekere L. Fletcher Prouty die uitlegde waarom de militaire gegevens van Hubbard niet kloppen met de werkelijkheid.
Het Amerikaanse leger zou een soort schaduwboekhouding bijhouden van hun geheime agenten. Het zou daarom volstrekt logisch zijn dat de Amerikaanse legatie een brief schrijft waarin staat dat Hubbard een babbelziek figuur is die zichzelf heel bijzonder vindt, die problemen veroorzaakt, en die totaal ongeschikt is om zelfstandig taken uit te voeren, en dat deze brief gedateerd wordt op een ogenblik dat deze zelfde figuur in werkelijkheid op een geheime missie in Java was. Zo konden Japanse spionnen die de correspondentie van de Amerikaanse marine onderschepten er natuurlijk nooit achter komen met wat voor formidabele tegenstander de Japanse invasiemacht diende rekening te houden!
Geruime tijd later berichtte Slot mij dat het enige bewijs dat Hubbard een Nederlandse medaille had, bestond uit een foto van die medaille. Ze zou verder navraag doen.
Het lijkt mij duidelijk dat het document NAVPERS-553 dat Scientology verspreidt een vervalsing is, en wel door Hubbard zelf vervaardigd op een blanco formulier. Dergelijke formulieren worden door het leger opgesteld en bewaard, maar de betrokkene krijgt er een kopie van, die hij bijvoorbeeld bij sollicitaties kan gebruiken. Hubbards handtekening staat erop en het is gebruikt in een proces in 1979, toen Hubbard nog leefde. Ik ben natuurlijk niet de eerste die ernaar gevraagd heeft, en wie bij het Amerikaanse leger inlichtingen vraagt, krijgt een kopie van documenten uit 1974 en 1980 waar de werkelijke onderscheidingen op staan die Hubbard kreeg.
Leerling van Freud
Er klopt nog meer niet aan het formulier: Hubbard trad weliswaar op 22 september 1941 in actieve tijdelijke dienst, maar werd op 6 oktober daar weer uit ontslagen. Vervolgens trad hij 24 november weer in actieve dienst, en dat zou dus de datum op het document in vakje 17 moeten zijn. Vakje 24 noemt het schip Howland, dat nooit tot de Amerikaanse marine behoorde, en het schip Mist, dat weliswaar zo heette toen het nog een treiler was, maar dat YP-422 heette toen het moest worden omgebouwd tot kanonneerboot. (Hubbard was commandant gedurende de ombouw, maar maakte zoveel ruzie met de ombouwploeg dat hij wegens incompetentie op 1 oktober 1942 van het commando ontheven werd, voor het schip zijn eerste reis maakte na de ombouw.) Verder heeft Hubbard slechts twee jaar college gehad, en gedurende die twee tijd haalde hij voornamelijk onvoldoendes. De gegevens over zijn opleiding (vakjes 41-43), die aangeven dat hij een diploma civiel ingenieur had, zijn dus ook fout.
Wie is de Howard D. Thompson in vakje 35? Ik vroeg het aan het National Personnel Records Center in St. Louis in de staat Missouri. Zo’n officier was er niet in 1944 en 1945. In dit verband is het belangwekkend dat Hubbard beweerde in 1923 kennis gemaakt te hebben met een zekere `Snake’ Thompson, een arts in de Amerikaanse marine en een leerling van Freud. Deze Thompson zou de leergierige twaalfjarige hebben ingewijd in de geheimen van de psychoanalyse. Een deskundige op het gebied van Scientology, dr. William Sims Bainbridge, zou zo iemand gekend hebben, een kleurrijk figuur met een gouden slangvormige dasspeld, die in 1911 vermomd als herpetoloog voor de U.S. Navy in Japan spioneerde. In St. Louis kon men echter ook geen marineofficier Howard L. Thompson vinden in 1911 en ook niet in 1923.
Een echte religie
Op internet is een deel van het echte NAVPERS-553 van Hubbard te vinden. Dit is kennelijk gebruikt in het proces van 1979. Ik heb geprobeerd een bevestiging te krijgen van het Bureau of Naval Personnel in St. Louis dat dit overeenstemt met het werkelijke document, maar dat bureau heeft me niet geantwoord.
Ik heb verder niets meer van Scientology gehoord, en toen ik afgelopen najaar Jeanine Slot een bezoekje bracht in Amsterdam, zei ze dat ze inderdaad op haar verzoeken om nadere inlichtingen niets gehoord had, en dat ze het nog eens zou vragen. Sindsdien heb ik niets meer vernomen.
Slots aanvankelijke vragen over onderscheidingen waren gericht aan het Ministerie van Defensie. Toen ik deze zelfde instantie belde, werd ik vrij snel doorverwezen naar de Kanselarij der Nederlandse Orden. Kennelijk is de Scientology Kerk Amsterdam nooit op het idee gekomen om de uiterst makkelijk verkrijgbare informatie over Hubbards Nederlandse onderscheiding in te winnen, terwijl deze en andere onderscheidingen toch al geruime tijd omstreden zijn.
Ik kan niet anders dan concluderen dat Scientology een echte religie is, namelijk volkomen gespeend van enige aandrang om de correcte feiten over hun stichter op te sporen of onder ogen te zien.
Met dank aan Karin Spaink, Chris Owen, Joe Nickell en natuurlijk Jeanine Slot. De foto´s bij dit artikel zijn met toestemming overgenomen uit publicaties van Scientology.
Reactie van Jeanine Slot, hoofd externe zaken Scientology kerk
Als Ron Hubbard, de grondlegger van de scientologyfilosofie, in de ogen van Jan Willem Nienhuys wél een roemrijk oorlogsverleden zou hebben, zou de kleinerende manier van schrijven van Nienhuys over Hubbard en scientology geen plaats maken voor een meer respectvolle.
Nienhuys probeert met zijn gedetailleerde betoog over kruizen en medailles enkel een lek te slaan in het grote geheel van scientology, haar aanverwante organisaties en alles waar dat voor staat.
De duizenden officiële dankbetuigingen aan Hubbard, de duizenden ex-gedetineerden die een normaal leven leiden dankzij de methode van Hubbard, de tienduizenden mensen die van de drugs zijn afgekomen door zijn methode, de honderdduizenden scholieren die beter kunnen leren door zijn methode, om maar enkele voorbeelden te noemen, zullen Nienhuys worst zijn.
Beste mijnheer Nienhuys, als ik de overtuiging had dat de medaille van Hubbard waar u zo naarstig naar op zoek bent, persoonlijk afgeleverd bij u aan huis, zou helpen tegen uw intense verlangen alles kapot te schrijven wat niet door uw wetenschappelijk beugel kan, zou ik nog overwegen de medaille uit de VS over te laten vliegen. Ik ben echter niet overtuigd. Laten we het daarbij laten.
Naschrift Jan Willem Nienhuys
Op 23 maart 2000 vond Slot het nog een ernstige zaak die ze tot op de bodem uitgezocht wilde hebben. Nu stelt ze in bedekte termen dat het een onbelangrijk detail is, maar dat de Church of Scientology in elk geval zo’n medaille heeft, al zijn er geen documenten. Ze heeft er nooit een foto van laten zien. Een Deense kopie uit een Engels naslagwerk is het enige wat eraf kon. Mocht het hoofdkwartier van Scientology in Los Angeles over een medaille of foto beschikken van welke herkomst dan ook, dan hoeven ze maar het op loopafstand gelegen Center for Inquiry West te bellen, waarvan directeur Underdown dolgraag even komt kijken.
Uit: Skepter 16.1 (2003)