De wetenschap flirt al decennia met twijfelachtig onderzoek naar seksferomonen — lokstoffen waarmee we gegarandeerd iedereen in bed kunnen krijgen. De commercie spint er garen bij.

Een hypoallergeen huisdier aanschaffen is niet alleen duur maar ook zinloos. Ook zijn de rassen vaak doorgefokt, gevoelig voor infecties en zonlicht, en anderszins gehandicapt.

Het ‘dunning-kruger-effect’ wordt te pas en te onpas gebruikt om mensen hun onkunde nog eens flink in te wrijven. Bestaat het effect — en als het bestaat, hoe groot is het dan werkelijk?

Een onderzoek naar erfelijkheid en homoseksualiteit kreeg onlangs veel media-aandacht. Helaas vergrootten het onderzoek en de publiciteit eromheen vooral de misverstanden over biologische achtergronden van seksuele diversiteit.

Met ‘polygenetische risicoscores’ zou men niet alleen ziekten zoals diabetes, maar ook persoonlijkheids- kenmerken zoals intelligentie kunnen voorspellen. Maar de onderzoekers lopen akelig ver voor de muziek uit.

Bespreking van Wetenschap van gene zijde, de publiekseditie van het proefschrift van Ingrid Kloosterman over de parapsychologie aan de Nederlandse universiteiten.

Het Russisch ruimtevaartonderzoek levert nieuwe inzichten op over zout en bloeddruk.

Een kind al in de buik laten luisteren naar muziek zou erg goed zou zijn voor de taalontwikkeling en de intelligentie. Klopt niet, maar er blijven maar nieuwe producten op de markt komen die hierop inspelen.

Van armoede word je dom, zeiden Amerikaanse onderzoekers. Het is een van de argumenten voor een basisinkomen, gratis geld voor iedereen.

Sporters proberen er hun prestaties en herstel mee te bevorderen. De wetenschap laat nauwelijks effecten zien, ondanks de logische klinkende onderbouwingen.