In talloze wetenschappelijke artikelen wordt gesjoemeld met afbeeldingen. Het opsporen hiervan is lastig, tijdrovend en gebeurt maar door enkelen. Elisabeth Bik is misschien wel de beste van deze speurneuzen.

Regelmatig een tijdje niet eten is op dit moment de dieethype. Helaas bieden proeven met cellen en muizen weinig bewijs om je uit naam van de wetenschap te pijnigen met een chronisch hongergevoel.

Volgens de fameuze ‘marshmallowproef’ zijn wilskracht en zelfbeheersing cruciaal voor een gezond en gelukkig leven. Hoe logisch dat ook klinkt, de voorspellende waarde van de test is zwaar overschat, zo blijkt uit nader onderzoek.

Steeds meer mensen gaan naar bed met een slaap-app om hun slaap bij te houden in mooie grafiekjes. Steeds meer deskundigen zetten er vraagtekens bij.

Vijftig jaar lang werd de biologie in de Sovjet-Unie geteisterd door het lysenkoïsme. De KGB-archieven laten zien hoe deze pseudowetenschap zo lang kon triomferen.

Bewijs voor de werkzaamheid van neurofeedback – het sturen van de eigen hersenactiviteit – is er amper, maar ouders van kroost met autisme en dyslexie staan te trappelen.

Een kind al in de buik laten luisteren naar muziek zou erg goed zou zijn voor de taalontwikkeling en de intelligentie. Klopt niet, maar er blijven maar nieuwe producten op de markt komen die hierop inspelen.

‘Gezonde’ bacteriën beloven de nieuwe verlosser te zijn van ziekten en kwalen, waaronder zelfs alzheimer en kanker. Zo’n vaart zal het volgens sceptici niet lopen.

Neuromarketing blijft vooralsnog een branche waarin goede studies schaars zijn, de methodes vaak twijfelachtig, en de resultaten zeer ongewis.

Sporters proberen er hun prestaties en herstel mee te bevorderen. De wetenschap laat nauwelijks effecten zien, ondanks de logische klinkende onderbouwingen.