Wie zijn toch de complotdenkers die je regelmatig bij Café Weltschmerz ziet en die De Andere Krant volschrijven?

Een onderzoek naar erfelijkheid en homoseksualiteit kreeg onlangs veel media-aandacht. Helaas vergrootten het onderzoek en de publiciteit eromheen vooral de misverstanden over biologische achtergronden van seksuele diversiteit.

Cartograaf van de gekkigheid Al ruim vijfendertig jaar onderzoekt en beschrijft Matthijs van Boxsel de domheid. De encyclopedie van de domheid beleefde verschillende herdrukken en is tot in alle uithoeken van de wereld vertaald. In Morosofie verzamelde hij de ‘dwaze…

Met ‘polygenetische risicoscores’ zou men niet alleen ziekten zoals diabetes, maar ook persoonlijkheids- kenmerken zoals intelligentie kunnen voorspellen. Maar de onderzoekers lopen akelig ver voor de muziek uit.

Hoe ga je op verstandige manier om met vrienden of familieleden die zich verloren hebben in complottheorieën? Mick West biedt met dit boek de helpende hand.

Antropoloog Margry onthoudt zich van een oordeel over de werkzaamheid van alternatieve geneeswijzen, maar pleit wel voor gelijkwaardige positie naast de reguliere geneeskunde.

In zijn nu beruchte Nature-artikel leek Jacques Benveniste aan te tonen dat homeopathische verdunningen toch reactief konden zijn. Benvenistes wiskunde was echter minstens even ongeloofwaardig als zijn biochemie.

Vijftig jaar lang werd de biologie in de Sovjet-Unie geteisterd door het lysenkoïsme. De KGB-archieven laten zien hoe deze pseudowetenschap zo lang kon triomferen.

Rigor mortis vertelt een boeiend verhaal over de methodologische en menselijke tekortkomingen die modern medisch onderzoek maken tot wat het is.

De moederkoek zou vol waardevolle hormonen en supplementen zitten en daarom zou het opeten van de placenta helpen tegen postnatale depressie. Bewijs ontbreekt.