Misverstand: Vaccinatie veroorzaakte wiegendood in Japan.
Waarheid: Dit is een leugen van Viera Scheibner (foto).
Verklaring: Compensatie bij dood na DTP-vaccinatie is verward met dood door vaccinatie.
door Jan Willem Nienhuys (16/09/2013)
Eigenlijk gaat dit niet over vaccinatie tegen mazelen, maar Viera Scheibner beweert zelf dat vaccinatie (maakt niet uit waartegen) de belangrijkste oorzaak is van wiegendood. Haar sterkste bewijs is echter wat er rond 1975 in Japan gebeurde met de vaccinatie tegen onder andere kinkhoest. Op diverse plekken is uitgelegd hoe het zit, en hieronder volgt het complete verhaal – in het Nederlands.
Bij misvatting 1 staat een overzicht van alle misvattingen (in deze serie) over mazelen.
Maar eerst een kennismaking met wat kinkhoest met baby’s kan doen, en de indirecte gevolgen van leugens zoals die van Scheibner. Hieronder kunt u de uitzending bekijken van het Australische programma 60 Minutes getiteld ‘Getting the point’. Het duurt 15 minuten. Er is een versie met transcript hier, maar u kunt ook mijn vertaling van het transcript hier nalezen. Om de video te bekijken op het plaatje klikken. Het begint met baby Kaylis Smith die op vrijdag 31 maart 2011 op de intensive care terecht kwam en meer dan drie weken later, op 22 april, stierf.
In de video treedt prof. Peter McIntyre op. Hij is niet alleen arts in het Westmead ziekenhuis, maar ook hoogleraar aan de universiteit van Sydney, en tevens hoofd van het National Centre for Immunisation Research and Surveillance of Vaccine-Preventable Diseases. In 2003 schreef hij samen met Julie Leask ‘Public opponents of vaccination: a case study’ (in Vaccine 21, p.4700-4703), een artikel dat voornamelijk gaat over Viera Scheibner.
Japanse kinkhoest
In Japan was men al in 1947 begonnen met het cellulaire vaccin tegen kinkhoest (pertussis). Voor die tijd waren er jaarlijks 100.000 gevallen van kinkhoest. Die aantallen daalden snel.
1970: 655 gevallen, 5 doden
1971: 206 gevallen, 4 doden
1972: 269 gevallen, 2 doden
1973: 364 gevallen, 4 doden
In april van 1973 stopten artsen in de Okayama-prefectuur met de DTP-vaccinatie vanwege angst voor bijwerkingen (DTP= Diphteria, Tetanus, Pertussis). Daardoor ontstond er lokaal een epidemie.
1974: 393 gevallen, 0 doden
Op dat ogenblik was de vaccinatiegraad voor heel Japan 85 percent. Maar zowel in december 1974 als in januari 1975 ging er een kind dood kort na de DTP-vaccinatie: de diagnose was wiegendood. Nu treedt wiegendood vaak op omstreeks de tijd (ca. drie maanden) dat de DTP-vaccinaties gegeven worden, dus erg verwonderlijk is het niet dat er kort voor plotseling overlijden op die leeftijd een DTP-vaccinatie is geweest. Zie ook het commentaar van de WHO.
Er was toen een compensatieprogramma voor bijwerkingen. Om ouders aan te moedigen bijwerkingen te rapporteren werd er voor elk gerapporteerde ernstige gezondheidsschade na vaccinatie een schadevergoeding uitgekeerd, tenzij het overduidelijk was dat de vaccinatie niet de oorzaak kon zijn. Zo werden er in de vijf jaar 1970-1975 ruim 25 miljoen DTP-prikken gegeven terwijl in diezelfde periode 11 maal compensatie werd gegeven voor plotseling overlijden van baby.
De genoemde twee gevallen van wiegendood leidden er echter toe dat met vrijwel onmiddellijke ingang de DTP-vaccinatie enkele maanden werd gestopt, en dat daarna de leeftijd voor de DTP-vaccinatie van 3 naar 24 maanden ging. Bovendien ging de vaccinatiegraad omlaag van 85 percent naar 14 percent. De gevolgen bleven niet uit (afbeelding rechts: stervende baby Kaylis Smith):
1975: 1084 gevallen, 5 doden
1976: 2508 gevallen, 20 doden
1977: 5450 gevallen, 20 doden
1978: 9626 gevallen, 32 doden
1979: 13092 gevallen, 41 doden.
Al deze getallen staan in het artikel van Kanai (1980). Details over de hele gang van zaken in de artikelen Noble et al. (1987) en Cherry et al. (1988). Ongeveer 90 percent van deze sterfgevallen betrof ongevaccineerden. Hierna ging de DTP-vaccinatiegraad weer omhoog. Het aantal gevallen van kinkhoest daalde tot gemiddeld 300 per jaar. Ook was er een acellulair kinkhoestvaccin ontwikkeld met weinig ernstige bijwerkingen (1 ernstige bijwerking per 2,5 miljoen, het cellulaire vaccin had meer bijwerkingen) en dit werd in 1981 in gebruik genomen. Op het ogenblik is de vaccinatiegraad in Japan voor DTP ongeveer 100 percent, en de vaccinatie is gewoon in het eerste levensjaar zoals u hier kunt bekijken. Volgens het standaardschema is de DTP-IPV1 (wat bij ons dus DKTP heet) in Japan met 3, 4 en 6 maanden, en dan nog een keer vanaf 18 maanden (voor het Nederlandse schema zie hier.)
Alles bij elkaar heeft de paniekreactie na die twee gevallen van wiegendood in Japan rond Nieuwjaar 1975 geleid tot tienduizenden zieken en waarschijnlijk ruim 100 extra doden. Er zijn nog twee andere voorbeelden van een dergelijke dodelijke paniek betreffende kinkhoest, namelijk in Zweden en in het Verenigd Koninkrijk.
Het aantal plotselinge overlijdens van baby’s, daaronder wiegendood, daalde niet duidelijk, en voor wiegendood gold het tegendeel. Plotselinge dood van baby’s wordt volgens het Japanse systeem onderverdeeld in vier categorieën: ingeademd overgeefsel, pneumonitis, verstikking en wiegendood (ik neem aan dat wiegendood een restcategorie was, namelijk als de andere drie niet van toepassing waren).
In de regio Tokio werden de volgende aantallen van plotselinge dood van baby’s geregistreerd:
1964-68: 250 gevallen, vrijwel geen wiegendood
1969-73: 153 gevallen, vrijwel geen wiegendood
1974-78: 153 gevallen, ongeveer 7 wiegendood
1979-83: 104 gevallen, 25 wiegendood
1984-88: 118 gevallen, ongeveer 65 wiegendood
1989-93: 144 gevallen, ongeveer 90 wiegendood.
De getallen zijn ontleend aan een publicatie van Funayama et al. (1996). De stijging van het aantal gevallen van wiegendood kan te maken hebben met toenemende deskundigheid van de pathologen. Plotselinge dood van baby en dus ook wiegendood is iets dat vrijwel alleen in het eerste levensjaar gebeurt.
Er zijn overigens ook aanwijzingen dat DTP-vaccinatie echt beschermt tegen wiegendood, misschien omdat de antistoffen in het DTP-vaccin ook tegen het gif van sommige stafylokokken werken. Dit is gebleken door nauwkeurig gevaccineerde met ongevaccineerde baby’s te vergelijken (Hoffman et al. 1987; Walker et al. 1987; Essery et al. 1999). Misschien speelt ook een rol dat ouders die hun kinderen niet vaccineren als groep afwijken van de groep van vaccinerende ouders. Zie ook de brochure van Ellenberg en Chen (1997). Een extra complicatie is dat ouders de vaccinatie uitstellen als de baby niet helemaal fit is; dat kan ook veroorzaken dat er vlak na de vaccinatie net iets minder gevallen van wiegendood optreden dan je zou verwachten. het zogeheten healthy vaccinee effect. Aan netjes uittellen zitten dus allerlei haken en ogen, maar een duidelijke toename van wiegendood na (DTP-)vaccinatie is nooit gevonden.
Dat er dus in Japan geen compensatie voor plotseling overlijden van baby’s na vaccinatie gegeven werd na 1975 is niet zo vreemd: het verschijnsel van plotseling overlijden zonder duidelijke oorzaak doet zich na het eerste levensjaar veel minder vaak voor, en bovendien zijn baby’s per definitie onder de 1 jaar.
Viera Scheibner
In 1993 verscheen het boek Vaccination: 100 Years of Orthodox Research shows that Vaccines Represent a Medical Assault on the Immune System van de gewezen deskundige op het gebied van microscopisch kleine fossielen Viera Scheibnerová. Scheibnerová was Slowaakse, maar is naar Australië geëmigreerd en heeft haar naam in Scheibner veranderd. Zij heeft uit het wegvallen van compensaties wegens wiegendood na DTP-vaccinatie geconcludeerd dat zulke vaccinaties inderdaad wiegendood veroorzaken. Ze citeerde hier bronnen voor waar het notabene goed in stond uitgelegd, te weten Kanai (1980), Noble et al. (1987) en Cherry et al. (1988), dus de bronnen waaruit bovenstaande gegevens komen. Het hele idee dat vaccinatie ongezond is, ontsproot aan metingen met een door haar man Leif Karlsson gebouwd toestel om de ademhaling van baby’s te registreren. Zie verder het Wikipedia-artikel over Viera Scheibner.
In haar boek staat dan ook:
Leugen 1: In 1975 Japan raised the minimum vaccination age to two years; this was followed by the virtual disappearance of cot death and infantile convulsions.
Vaccination p. xix
De leugenfabriek genaamd Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken NVKP neemt dit ongewijzigd over met
Leugen 1 (NVKP, geciteerd uit de Nederlandse vertaling van Vaccination): In de jaren 1975 tot 1980 was de leeftijd voor de eerste vaccinatie in Japan verhoogd naar 2 jarige leeftijd. Hierdoor was het aantal gevallen van wiegendood en stuipen/toevallen nagenoeg verdwenen.
en
Leugen 2: When Japan moved the vaccination age to two years, the entity of cot death in that country disappeared.
Vaccination, p. 43
Leugen 3: The most important lesson from the Japanese experience is that when the vaccination age was moved to two years, the entity of cot death disappeared.
Vaccination, p. 49
Leugen 4: The seeming and widely perpetuated dilemma: ‘is there or is there not a causal relationship between DPT injections and cot death’ has, quite adequately and indeed without a shadow of a doubt, been resolved by the Japanese experience with cot death.
Vaccination, p. 62-63
Mevrouw Scheibner heeft zich niet laten overtuigen en beweerde in 2004 nog dat vaccinatie (DTP werd niet genoemd) de enige grote oorzaak is van wiegendood. Dat kinderen daarentegen dood gaan aan besmettelijke kinderziekten wijt ze aan ondeskundige medische behandeling. (Zie Wikipedia.) Mevrouw Scheibners enige medische opleiding is een cursus verpleging in haar jeugd. Ze heeft ook geprobeerd medicijnen te studeren, maar heeft de studie na een jaar afgebroken. Ze vindt dat ze door het lezen van 100.000 pagina’s medische literatuur meer weet dan veel artsen, maar men mag op basis van bovenstaande vermoeden dat ze helemaal niets van al die pagina’s begrepen heeft. Trouwens, het feit dat ze homeopathie behalve in haar boek ook propageert in ingezonden brieven op de website van BMJ waarin ze stelt dat homeopathisch verdunde kinine een geneesmiddel is tegen malaria en dat ze haar katten homeopathisch behandelt en dat ze bovendien beweert dat bij een verdenking van kindermishandeling op basis van hersenbloedingen en botbreuken eigenlijk vaccins de boosdoener zijn (zie onder andere het artikel van Peter McIntyre) geeft wel aan dat ze ergens een daadje los heeft.
In haar eigen land Australië is trouwens tussen 1990 en 2006 de vaccinatiegraad voor het complete vaccinatieprogramma bijna verdubbeld, maar de wiegendood is met 81 percent gedaald in diezelfde periode, voornamelijk natuurlijk doordat allerlei preventiemaatregelen gemeengoed werden.
In verkorte vorm luidt de leugen dus: vaccinatie veroorzaakt wiegendood, en toen ze in Japan de vaccinatieleeftijd naar 24 maanden deden verdween de wiegendood. Deze leugen doet nog steeds de ronde, ongetwijfeld mede door de vertaling van Scheibners boek en de NVKP.
Voor de samenstelling van dit artikel heb ik gebruik gemaakt van de volgende bronnen (daar heb ik ook de meeste literatuurverwijzingen gevonden):
Lon Morgan, Japan, SIDS and pertussis immunization.
Jay L. Wile, Vaccines Actually Protect Against Sudden Infant Death Syndrome (SIDS)
Op het cryptocheilus-blog staat een verkorte versie van bovenstaande getiteld Kindervaccinaties en wiegendood; de waarheid over de Japan-mythe
Geciteerde artikelen
Kanai K (1980), Japan’s Experience in Pertussis Epidemiology and Vaccination in the Past Thirty Years. Japan J Med Sci Biol, vol. 33: 107-143.
James D. Cherry, Philip A. Brunell, Gerald S. Golden, David T. Karzon (1988), Report of the Task Force on Pertussis and Pertussis Immunization 1988. Pediatrics (Supplement), vol. 81(6), p. 932-984.
Funayama M, Tokudome S, Matsuo Y (1996), Autopsy Cases of Sudden Unexpected Infant Deaths Examined at the Tokyo Medical Examiner’s Office, 1964-1993. American Journal of Forensic Medicine and Pathology, vol. 17(1), p. 32-37.
Oorspronkelijk was dit artikel gepubliceerd op het (oude) Skepsis-blog en bestond de mogelijkheid om daaronder in discussie te gaan, waar geregeld uitvoerig gebruik van werd gemaakt. De discussie onder dit bericht kan de geïnteresseerde teruglezen in deze pdf (32 pagina’s).