Het WTC-complot
Bouwkunde met strohalmen
door Jan Willem Nienhuys – Skepter 20.1 (2007)
In de VS en elders geloven velen dat de aanslag van dinsdag 11 september niet was wat het leek, namelijk een aanslag uitgevoerd door twee dozijn islamitische fundamentalisten, mogelijk gemaakt door lakse veiligheidsmaatregelen.
DE alternatieve opvatting is dat de torens van het WTC vernietigd werden door de Amerikaanse regering. Dergelijke complottheorieën ontspruiten op een voedingsbodem van wantrouwen jegens elke overheid, maar net zoals elke theorie van dat type berust ook deze op een aantal verkeerd geïnterpreteerde concrete feiten.
Het belangrijkste feit is dat de instorting van de torens leek op de manier waarop men hoge gebouwen met explosieven in elkaar laat zakken. De redenering dat wat hetzelfde lijkt, ook hetzelfde is, ligt voor de hand. Die redenering is niet helemaal fout. Het instorten van een hoog gebouw is een proces dat onder invloed van de zwaartekracht plaatsvindt, en die is overal ter wereld hetzelfde. Bij een gecontroleerde destructie wordt helemaal onderin de ondersteuning van het gebouw verzwakt. Het gebouw als geheel valt dan één verdieping (een paar meter), en daarna gaat de rest vanzelf. Zo’n gebouw is stevig genoeg om de stilstaande last van alle verdiepingen te dragen. De klap van een heel gebouw dat enkele meters valt, is veel en veel meer dan de constructie aankan, en het gebouw verkruimelt van onderop. Als het netjes gedaan wordt, is het uiteindelijke resultaat een hoop puin die zich niet verder uitstrekt dan de grondoppervlakte van het gebouw.
De befaamde demolitiedeskundigen Mark en Doug Loizeaux realiseerden zich dan ook vanaf het ogenblik dat de torens getroffen waren dat deze zouden instorten. De reden is dat de vliegtuigen een brand veroorzaakten die de stalen constructie zodanig zouden verzwakken dat die de verdiepingen erboven niet meer kon dragen. Dat stalen gebouwen instorten door brand is wel vaker gebeurd. In dit geval zakten de stalen dwarsbalken waar de vloeren op rustten door, en trokken zo de steunpilaren kapot waar de balken met hun uiteinden aan vastzaten. Het staal van pilaren en balken was wel beschermd met een brandwerende laag, maar door de inslag van de vliegtuigen was die vernield.
In tegenstelling tot wat er bij een ordelijke demolitie gebeurt, viel de zuidelijke toren scheef naar beneden (het vliegtuig was er lager en bovendien scheef in gevlogen), en bleef er van WTC-7, dat uiteindelijk eveneens instortte, een puinhoop over van 12 verdiepingen hoog en 150 meter breed, die veel later nog door demolitie-experts moest worden afgebroken. Bovendien leren filmopnames dat de instorting ermee begon dat het stuk boven de inslag als een geheel begon te vallen. Overigens was de val geheel in overeenstemming met de wetten van de mechanica; de verhalen dat de gebouwen extra snel vielen kloppen niet. Er is ook geen mechanisme denkbaar waardoor iets sneller kan vallen dan met de gewone valversnelling.
Gesteld dat de val ingeleid werd door explosies van gouvernementele springladingen, dan is het toch wel heel toevallig dat die hypothetische ladingen precies zaten waar de fundamentalisten de vliegtuig hadden gedirigeerd, namelijk ongeveer op de 96ste verdieping bij de noordelijke toren en ongelijkmatig verdeeld nabij de 81ste verdieping bij de zuidelijke toren. Omdat de zuidelijke toren lager geraakt werd, was de belasting op de plek van de brand groter, en begaf de constructie het daar eerder, hoewel de zuidelijke toren later getroffen werd.
Men stelle zich voor hoe een duistere figuur van de Amerikaanse regering de terroristen nog hun laatste instructie geeft: ‘Zorg er alsjeblieft voor dat je de noordelijke toren precies op het kruisje op deze foto raakt, want anders is de Amerikaanse regering in last.’ En het antwoord van de terroristen: ‘Ja meneer, daar zullen we aan denken, u kunt op ons rekenen, de Amerikaanse regering in verlegenheid brengen is wel het laatste wat we wensen. Allah is groot!’ Het scenario is te belachelijk voor woorden. In feite zullen de terroristen (net als de complotdenkers) niet bedacht hebben dat een dergelijke klap gevolgd door grote branden het gebouw totaal zouden verwoesten.
Gesmolten staal
De complotdenkers hebben nog meer argumenten gezocht bij hun centrale stelling. Zo zijn er berichten over ‘gesmolten staal’ in het puin van de torens. Dat zou niet kloppen, immers staal smelt pas bij ruim 1500 graden Celsius, en vliegtuigbrandstof haalt maar 800 graden Celsius. Nou brandde er natuurlijk heel wat meer dan alleen kerosine, maar hoger dan 1000 graden Celsius zal de temperatuur niet geweest zijn, oordelen de deskundigen. Er zijn berichten over geel gloeiende stalen delen, hetgeen er inderdaad op wijst dat die temperatuur gehaald is.
De complotdenkers maken hier meerdere fouten: in de eerste plaats raakt staal al een groot deel van zijn sterkte kwijt lang voor het gesmolten is. Bij 650 graden Celsius is het al de helft van zijn sterkte kwijt, en bij 1000 graden is er nog maar 10 procent van de oorspronkelijke sterkte over. De tweede fout is de oorsprong van het verhaal over ‘gesmolten staal’. Als metaal smelt en daarna weer stolt, ziet men een vormeloze massa grijsachtig materiaal. Alleen door nauwkeurig onderzoek kan men dan nagaan of het staal of aluminium is. Aluminium smelt echter al bij 660 graden. Sommige complotdenkers verwarren geel- en oranjegloeiend met gesmolten, wat natuurlijk bij staal niet klopt. Afgezien nog daarvan is niet duidelijk waarom explosieven staal zouden smelten. Een kilo explosief produceert minder warmte dan een kilo steenkool, en het veroorzaakt een klap doordat die energie opeens vrijkomt; daar wordt die energie niet meer van. Alleen als door een bijzondere constructie alle energie op één plek wordt geconcentreerd, zoals bij een antitankwapen, kan een klein deel van een metalen constructie verdampt worden. Maar dat geeft geen poelen van vloeibaar metaal. Dus de aanwezigheid van gesmolten metaal zegt niets over een mogelijk explosieve oorzaak.
Een van de complotdenkers is de fysicus Steven E. Jones, die eerder zijdelings betrokken was bij het debacle van de koude kernfusie. Hij was een belangrijk man in de Scholars for 9/11 Truth. Hij geloofde in gesmolten staal. Toen de universiteit hem betaald verlof gaf ‘om zijn beweringen over de aanslag op het WTC te overdenken’ besloot hij om per 1 januari 2007 ontslag te nemen. Een maand daarvoor stapte hij uit de ‘Scholars’-club, en zijn webpagina met zijn WTC-theorie is dan ook niet meer op de Brigham Young-universiteit te vinden.
De rookpluimpjes die uit het instortende gebouw kwamen, zouden een andere aanwijzing vormen voor het gebruik van explosieven. De mechanica van het instorten is in dit geval dat als een vloer getroffen wordt door de vallende massa erboven, deze als door een gigantische hamer naar beneden geslagen wordt, waarbij de lucht die zich tussen deze vloer en de vloer daaronder bevindt natuurlijk naar buiten gestoten wordt. Hoe sneller de val, hoe krachtiger die uitstoot. Dat ziet men dan ook: de pluimen volgen de instorting in plaats van daaraan vooraf te gaan, en worden naar beneden toe intenser. Het hele proces van beschadiging en verzwakking en uiteindelijk falen van de structuur is in groot detail uitgezocht door circa 200 technici en geleerden die er flink op gestudeerd hebben.
In WTC-7 vielen geen slachtoffers, maar het gebouw werd zwaar beschadigd door de instorting van de grote torens. Aan de zuidzijde van het gebouw ontstond een gat van 20 verdiepingen hoog, met grote branden op diverse verdiepingen. In WTC-7 was echter voldoende tijd om te ontsnappen. Zo tegen drie uur ‘s middags realiseerde de brandweer zich dat ze verder machteloos waren, en dat het gebouw op instorten stond. De brandweercommandant gaf na overleg met eigenaar Silverstein van het gebouw aan zijn manschappen de opdracht het gebouw te verlaten, waarna ruim twee uur later het gebouw ook inzakte. De term die in dit verband gebruikt werd, ‘pull it’, heeft aanleiding gegeven tot het idee dat er demolitie was bevolen, en dat er dus een openlijke verspreking op de tv was door het gebruik van demolitiejargon (door personen die geen deskundigen waren op dat gebied), maar in de context is duidelijk dat er bedoeld was ‘het (groepje brandweerlieden) terugtrekken’ dat nog in het gebouw was.
Het hele idee van gecontroleerde demolitie faalt nog om andere redenen. Normaal werken demolitie-experts in leegstaande en gestripte gebouwen, en zij moeten op tal van zorgvuldig berekende plaatsen springladingen aanbrengen, gaten boren, de ladingen met kabels verbinden, enzovoorts. Dat neemt nogal wat tijd en het is ondenkbaar dat dit onopgemerkt kan gebeuren in een groot kantoorgebouw dat volop in gebruik is. En dan hebben we het nog maar niet over het risico dat een van de werknemers die de ladingen moeten plaatsen zijn mond voorbij praat. Dat is een algemeen aspect van samenzweringstheorieën. De aanhangers daarvan zijn nogal optimistisch over de mogelijkheid om dingen geheim te houden. Welke samenzweerder zou echter zelfs maar het risico durven lopen dat iemand zijn mond voorbij praat?
Ten slotte, na de aanval werd het terrein opgeruimd. Honderden mensen, waaronder vele van de beste sloopexperts van het land waren daar negen maanden bezig. Niemand van hen heeft gerapporteerd dat hij ook maar iets gezien heeft dat op het gebruik van explosieven wijst. Dat geldt trouwens ook voor dingen als gesmolten staal en dergelijke. Op de website (1) van de sloopexperts is hierover veel te vinden.
In verband met de aanval op het WTC hebben de samenzweringsdenkers nog wel andere pijlen op hun boog. Zo zouden seismogrammen aantonen dat er explosieven gebruikt zijn, alsof een gebouw van een miljoen ton dat naar beneden valt geen dreun kan geven. Alle verdacht uitziende stalen balken en andere bewijzen zouden met onmatige haast zijn weggesmokkeld. Dat dit in vrachtwagens gebeurde die zoals gebruikelijk met een GPS-zender zijn uitgerust, wekt eveneens argwaan. Steven Dutch bespreekt dit op zijn website (2) in meer detail.
Luchtverdediging
De aanval op het Pentagon is ook voorwerp van twijfel. Vlak daarna was het in de verwarring niet duidelijk of het vliegtuig zich vlak buiten het gebouw de grond in had geboord of dat de Boeing 757 van vlucht 77 de betonnen structuur was binnengevlogen. Toen CNN-journalist Jamie McIntyre werd gevraagd wat hij daarover kon zeggen, antwoordde hij naar waarheid dat voorzover hij kon zien er nergens nabij het Pentagon een vliegtuig was neergestort. Die opmerking wordt door de complottheoretici verdraaid tot ‘nergens sporen van een vliegtuig’.
De Fransman Thierry Meyssan beweerde in zijn boek L’effroyable imposture dat het geen vliegtuig was geweest, daarvoor was de schade te gering. Het Pentagon is echter een heel ander soort gebouw dan zo’n wolkenkrabber met een gevel die vrijwel geheel van glas is. Dat er in het Pentagon een vliegtuig naar binnen is gevlogen is evident. De brokstukken ervan waren makkelijk te vinden, hoewel er buiten het Pentagon meest kleine stukken waren. Het vliegtuig trof met zijn vleugels een aantal lantarenpalen, en als het een of andere raket geweest was, zoals sommigen beweren, dan had die wel een heel rare baan gevolgd, gelet op de afgebroken lantarenpalen.
Vlucht 93, waarschijnlijk door de terroristen bedoeld voor het Capitool of het Witte Huis, stortte neer doordat de passagiers zich realiseerden wat er te gebeuren stond, en terugvochten. Ook dit wordt door de ‘sceptici’ betwijfeld. Sommigen beweren dat het werd neergeschoten, anderen dat het veilig landde. Dat laatste verhaal is ontstaan door een verkeerd bericht over Vlucht 1989. Associated Press corrigeerde dat bericht snel, maar de oorspronkelijke versie zingt nog steeds rond in complotdenkerskringen. De verdeling van brokstukken op de plek waar Vlucht 93 neerstortte, enkele kilometers ten noorden van Shanksville in de staat Pensylvania, komt overeen met wat je in zo’n geval verwachten zou. De neerschiettheorie berust op een veronderstelde veel bredere verdeling van brokken, onder meer tot in een nabij gelegen meer. Dat waren echter stukjes papier die natuurlijk gemakkelijk ver weg kunnen waaien.
Boze opzet wordt ook vermoed achter het feit dat de aanvallers van de WTC-torens niet sneller werden onderschept door het North American Aerospace Defence Command (NORAD). Maar zo makkelijk is het niet om een vliegtuig te onderscheppen. Eerst moet men natuurlijk weten dat er iets te onderscheppen valt. De terroristen hadden de radartransponders uitgeschakeld, zodat het niet zo makkelijk was te weten waar de vliegtuigen zich bevonden tussen alle andere vliegtuigen die er toen rondvlogen. Anderhalf uur vanaf het ogenblik dat men zich realiseert dat er iets aan de hand is tot het ogenblik dat een straalvliegtuig van de luchtmacht in de buurt kan komen, is zelfs met werkende transponders niets uitzonderlijks. Maar zoveel tijd was er helemaal niet.
Ten slotte zou de Federal Emergence Management Agency (FEMA) al van tevoren zijn ingelicht. Het ‘bewijs’ daarvoor bestaat uit een verspreking op tv van Tom Kenney tijdens een praatprogramma (Dan Rather) op donderdagavond 13 september. Hij zei dat hij maandagavond arriveerde, en de volgende morgen meteen aan het werk ging. Dat is het soort van vergissing dat kan gebeuren als je 48 uur in touw bent geweest. Kenney kwam natuurlijk dinsdagavond aan, en dat is ook uitvoerig gedocumenteerd. De ‘sceptici’ accepteren dit niet en onderbouwen hier hun hypothese van voorkennis mee.
Al met al zijn de argumenten van de complotdenkers in dit geval de spreekwoordelijke strohalmen waar personen met een intense behoefte aan geloof zich aan plegen vast te klampen.
Noten
Dit artikel is grotendeels gebaseerd op een uiteenzetting van Phil Molé (3). De passage over ‘pull it’ is iets gewijzigd, omdat in Skepter ten onrechte stond dat Silverstein de brandweercommandant was.
2. www.uwgb.edu/dutchs/pseudosc/911nutphysics.htm
3. Phil Molé (2006). 9/11 conspiracy theories. Skeptic, 12(4), 30-42.
Uit: Skepter 20.1 (2007)
Naschrift (17-10-2016)
Dit artikel is van 2007 en daardoor niet meer helemaal up-to-date. Het later uitgekomen officiële rapport over de instorting van WTC7 wordt hier bijvoorbeeld niet behandeld en de complottheorie over het gebruik van nano-thermiet staan er ook niet in. De beweging Architects and Engineers for 9/11 Truth richt zich op die strohalmen. Coen Vermeeren, aanhanger van die organisatie, schreef in 2016 een boek dat op die lijn zit. Een kritische bespreking vindt u op Kloptdatwel?
