De Social media stonden afgelopen winter vol met een soort superzuinige wonderverwarming: stopcontactkacheltjes. Ze breken ofwel natuurwetten of komen de beloftes niet na.
Dat laatste dus.
Ze zijn vaak niet groter dan 15 bij 15 centimeter, de ventilatorkacheltjes. En ze kunnen zo het stopcontact in. Deze ‘Tesla’s onder de verwarmers’ zouden een briljante uitvinding zijn, een hele tak van industrie overbodig maken, stormenderhand markt veroveren en je energierekening met 90 percent verminderen. Aldus de reclames op voornamelijk YouTube.
Uit wat, precies, bestaat deze wonderverwarming dan? Het verwarmingselement is een keramische halfgeleider¹. Erg heet kunnen die niet worden, want boven een bepaalde temperatuur gaat de weerstand sterk omhoog. Maar door er veel lucht door te blazen wordt de warmte meteen afgevoerd, zodat ze toch nog heel wat warmte produceren. De reclame overdrijft sterk en dat is nog mild uitgedrukt. De dubbele Thomson-fysica en andere nepwetenschap vliegen je om de oren. Bovendien wordt de klant verleid om exorbitante prijzen te betalen: 80 tot 140 euro zijn heel gangbaar. Reden genoeg voor Jan Willem Nienhuys om ze eens goed tegen het licht te houden in dit Skepter-artikel.