Midden maart 2006 wendde Celine Kruydvelt (niet haar echte naam) zich tot Skepsis met een verzoek om inlichtingen over een instelling in Roosendaal met de weidse naam Integraal Medisch Centrum Maria Magdalena, gelegen aan de Brugstraat 38-42. Via via was ze daar beland. Celine zou binnenkort geopereerd worden voor borstkanker.
In de kliniek was een mevrouw Bolijn werkzaam die stemmen hoorde, voornamelijk van Maria Magdalena, die haar vertelden wat er aan de hand was met de patiënten, en die ook de geneeswijze doorgaven. Mw. Bolijn werkte samen met de Belgische arts Patrick Van Eeghem en beweerde ook dat ze met ‘de kliniek van Tilburg’ samenwerkte.
De stemmen lieten weten dat Celines kanker door kwikvergiftiging kwam, en dat zij zich moest laten ‘ontgiften’. Ze kreeg een portie pillen mee die ze drie maanden moest innemen, dan zou ze geen uitzaaiingen krijgen. Ook haar vriend, die haar begeleidde, zou teveel kwik in de bloedvaten hebben, en die moest ook ontgift worden. De totale kosten van de pillen bedroegen 373,60 euro. Ik had deze week nog contact met Celine, en ze vertelde nog over de gang van zaken:
‘Na een gesprek met haar en die wichelroede (door haarzelf gedaan en niet door die dokter), werd ik naar een kelderverdieping gebracht door een assistente, waar een tiental tafels stonden, met gordijnen ertussen. Ik moest op een van die tafels gaan liggen (nogal hard) en heb daar één uur gelegen met een lamp op mij gericht, zo’n soort operatielamp. Toen kwam de assistente me terug halen. Ondertussen was mijn vriend door die dokter ontvangen en had die bij hem die wichelroede gebruikt en de nodige verhalen verteld over kwikvergiftigingen.
Ik kwam terug bij haar binnen en vroeg wat de bedoeling was van dat liggen met die lamp, en dan zei ze dat Maria Magdalena en de geesten de operatie reeds uitgevoerd hadden en gezien hadden en dat ik eerst mijn gal moest laten weghalen, geen borstreconstructie mocht laten doen en dat de operatie van de borstverwijdering goed zou slagen en ik geen uitzaaiingen zou krijgen en goed zou genezen, als ik maar haar middelen nam, 14 dagen erop moest ik terugkomen (wat ik niet gedaan heb). Ze heeft toen de hele tijd met die geesten zitten murmelen en van alles zitten opschrijven, wat weet ik niet of was dit show?’
Speurwerk op internet bracht al vlug aan het licht dat het moest gaan om Carine J. Vreyling-Bolijn wonende in St. Philipsland, een orthomoleculair therapeute, dat wil zeggen iemand die gelooft in hoge doses vitamines en mineralen tegen vele kwalen. Een deelnemer ‘Mimi’ aan een internetforum meldde dat Bolijn (toen, in 2005) samenwerkte met biologische tandartsen (tandartsen die met elektroacupunctuur vaststellen dat je vreselijke ziekten hebt die door stoorhaarden in je gebit worden veroorzaakt, en dat in het bijzonder amalgaam heel gevaarlijk is).
‘Mimi’ was naar eigen zeggen ruim 2500 euro kwijt geraakt in vier behandelingen, elk bestaande uit een consult van 20 minuten voor 100 euro en dan voor circa 500 euro aan supplementen, in geval van Mimi kennelijk voor chronische vermoeidheid. Carine Vreyling-Bolijn is actief bij twee patiëntenclubs voor chronische vermoeidheid, namelijk Anamkara en Medivera (1). In artikelen op de website van de Anamkara wordt gesteld dat Carine Bolijn al vele leden genas van chronische vermoeidheid.
In een symposium van juni 2001 werd ze omschreven als ‘Widely known for her intensive research on viruses, bacteria and all other toxins causing CFS and related diseases and appreciated by many healed CFS patients for successful treatment.’ Chronic Fatigue Syndrome (CFS) is Engels voor chronische vermoeidheid. Op dit symposium gaf ze samen met Erik Dankmeijer een workshop over ‘Inside information given by experienced CFS-specialists: overview on different diagnostic methods (Bicom, …) and on different, combined therapies (homeopathy, orthomolecular treatment, nutrition, NEI, detoxification, …).’ Dat is dezelfde arts Dankmeijer die levenslang geschorst is voor zijn rol in de zaak Millecam. De workshop was zo populair dat er een apart vervolgsymposium (14-16 december 2001) kwam over ‘energy medicine’ door haar en onder andere de arts Roy Martina (bekend vanwege de Biostabil 2000) over ‘energy medicine’.
Het verenigingsnieuws van Medivera laat weten (na correctie van taalfouten):
“De meetmethode van Carine heeft een ommekeer gebracht in het zichtbaar maken van belasting en behandeleffecten. Op het in het lichaam van een patiënt aangetoonde belastende materiaal wordt een ‘ontkoppelaar’ en een ‘vanger’ samengesteld. Zo is de Biolijn ‘KWIKVANGER’ ontworpen om het lichaam te ondersteunen om kwikverbindingen weg te vangen. De kwikvanger dient gecombineerd te worden met de homeopathische drainagemiddelen van Biolijn Kwikreiniging. (I, II en III)
De ontkoppelaar nr. I ontkoppelt oppervlakkig met name op extra-cellulair en gedeeltelijk op membraamniveau. Nummer II ontkoppelt tot op intracellulair en mitochondriaal niveau, en Nummer III op DNA-niveau. Na detoxificatie wordt gewerkt op charkrale [sic] en emotionele blokkades.”
Kortom, geleerd klinkende onzin van de ergste soort. Met even googelen op ‘kwikvanger’ is een griezelverhaal te vinden van iemand die in 2002 een behandeling onderging met onder meer ‘kwikvanger’, een eigen merk van een ‘natuurgeneeskundige’, die bovendien met klem haar klant aanraadt om toch vooral geen narcose te ondergaan. Rara, wie zou dat zijn?
Over Patrick Van Eeghem kon ik niet zoveel vinden, behalve dan dat hij arts in het AZ Groeninge te Kortrijk was en in zijn vrije tijd liefhebberde met voedingssupplementen en ontgifting, voornamelijk gericht op de behandeling van chronische vermoeidheid of fibromyalgie.
Later heb ik uitgevonden wat die ‘samenwerking met de kliniek van Tilburg’ ingehouden moet hebben. In 2005 kwam een mevrouw bij Bolijn die in Tilburg onder behandeling was van een neurochirurg voor een aneurysma van de hersenstam (een gevaarlijke opzwelling van een slagader die de hersenstam van bloed voorziet). Bolijn vertelde deze klant dat het aneurysma door toedoen van hemelse gidsen verdwenen was, maar dat ze dat absoluut niet mocht laten controleren. Toen die mevrouw dat uiteindelijk toch maar deed, bleek dat Bolijn gelogen had. Het aneurysma was groter geworden.
Ik heb Celine gemaild wat ik van mw. Bolijn dacht. Mensen die met dode wildvreemden, beroemde heiligen of God zelf spreken, en aan die informatiebronnen adviezen ontlenen, kun je maar beter vermijden. Als slachtoffer ga je gauw denken: ‘Als ik die middelen niet inneem en wel uitzaaiingen krijg, zal ik het mezelf nooit vergeven.’ Als ze uitzaaiingen krijgen, wat helaas ondanks chemotherapie niet denkbeeldig is, kan dat ook nog leiden tot schuldgevoelens in een situatie die toch al mentaal veel vergt.
Zulke genezers worden aangemoedigd door lichtgelovigen die hen bezoeken. Ik wil niks kwaads zeggen over lichtgelovigen, want wie erg ziek is, of zich erg ziek voelt, klampt zich aan de spreekwoordelijke strohalmen vast. Dat is volkomen menselijk en begrijpelijk. Maar wie daar gebruik van maakt, deugt niet. Helaas kan klagen alleen door de benadeelden zelf of hun nabestaanden, en dan moet je maar hopen dat justitie en rechters zich er niet afmaken met ‘eigen schuld dikke bult’.
Celine heeft mijn advies opgevolgd en heeft verder geen gebruik meer gemaakt van de diensten van het IMC Maria Magdalena, wat waarschijnlijk levensverlengend heeft gewerkt, want het kan slecht aflopen met kankerpatiënten die daarnaar toe gaan. Maar ze heeft geen klacht ingediend, ze had waarschijnlijk wel wat anders aan haar hoofd.
Een paar honderd euro is nog wel te overzien, maar zowel voor als na Celine zijn er nog veel ernstiger benadeelden geweest waarvan er een op dringend advies van de Vereniging tegen de Kwakzalverij naar de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) stapte. Die ondernam actie, en hun ontstellende rapport is het onderwerp van een volgend blog.
Noot toegevoegd 18 april 2012.
1. De bewering dat Bolijn actief is in Medivera berust op het lichtgelovige en bewonderende interview dat men in het Verenigingsnieuws van Medivera van april 2002 kan aantreffen. De bestuurder van Medivera die het interview afnam en erover schreef, laat weten dat ze na dat interview verder geen contact met Bolijn heeft gehad. Blijft het gegeven dat Medivera zonder enige terughoudendheid gratis reclame heeft gemaakt voor de meest verschrikkelijke onzin.
Bijzondere dame nu blijkt dat ze behalve met internist van Eeghem ook spiritueel verbonden is met de vereniging van biologische tandartsen, bij wie kwikvergiftigingen tot de dagelijkse diagnostiek behoren. Hun tuchtcollege en dat van de ABNG is in de Vaartstraat in Amsterdam. Waarom ze daar door de IGZ niet aangegeven is snap ik niet.
Het tuchtcollege is er alleen voor leden. Bolijn is zelf geen biologische tandarts.
Carine Bolijn heeft inderdaad haar verdiensten gehad vroeger, en menig patiënt geholpen. Sedert 2002 is haar werkwijze totaal veranderd, (geenszins meer op wetenschappelijke basis maar eerder zwarte magie) en heeft Anamkara elk contact met haar verbroken en zich van haar gedistantieerd. Dat dokter Van Eeghem, een zeer bekwaam arts, onder haar macht is gevallen is betreurenswaardig…
(geenszins meer op wetenschappelijke basis maar eerder zwarte magie)
Graag zou ik willen vernemen wat u bedoelt met bovenstaande zin.
Zwarte magie zegt mij helemaal niets.
Als de reguliere geneeskunde zo goed is, waarom kunnen ze mij dan niet vertellen waar mijn alvleesklierontsteking vandaan komt? Nu 2 keer gehad in 1 jaar tijd, en ze kunnen niks vinden. Rongten, scans en MRI laten niks zien.
Medicijnen? Ho maar, niks, niet eens ontstekingsremmers. Maar elke keer als ik een ontsteking heb word mijn alvleesklier weggevreten en komt er littekenweefsel voor in de plaats. De reguliere geneeskunde laat mij gewoon dood gaan, omdat ze het “niet weten”.
Om het nog mooier te maken, ben ik eerst 4 keer naar de huisartsenpost geweest. 2 keer in Dordrecht, 2 keer in Zierikzee. Werd ik me daar toch mooi weggestuurd, want “het zat tussen mijn oren” ik had een “ontsteking aan mijn verteringskanaal” en “ik was misschien wel zwanger”. Geloof me, als zwanger zijn zo aan voelt zou er niemand meer zwanger worden. Je zou denken dat er bloedtesten afgenomen zouden worden. Maar niks, helemaal niks.
De 2e keer voordat ik in het ziekenhuis kwam ging ik weer naar de huisartsenpost, ditmaal in Schiedam. Had ik mijn verleden aangegeven met de alvleesklierontsteking. Ze namen bloed af *hoezee* maar zeiden alleen “verhoging van witte bloedcellen”, dus er zat wel ergens een ontsteking. Maar controleren op amylase ondanks mijn verleden? HELEMAAL NIKS. Ze namen me wéér niet serieus. En geloof me, wanneer je die pijn hebt gehad herken je die meteen.
Dus ik werd weer afgescheept, tot ik in elkaar klapte op mijn stage van de pijn 2 dagen later. En toen was het paniek, de laatste keer was al bijna fataal, nu nog een keer..
Ik heb medicijnen gekregen van mevrouw Bolijn na mijn eerste zware ontsteking waarvan de reguliere dokters zeiden dat ze niet verwacht hadden dat ik het zou overleven, en dacht dat het niets zou helpen. Toch braaf ingenomen. Na een paar maanden ben ik er mee gestopt omdat ik vond dat het goed ging. Na 3 maanden kreeg ik een terugval en kreeg ik weer een acute pancreatitis. Weer in het ziekenhuis, weer 4 dagen niks eten en drinken, aan het infuus maar deze keer zonder morfine en catheter.
Voor de tweede keer gevraagd waar het door kwam, ze weten het niet. Mevrouw Bolijn had gezegd dat het lichaamseigen bacteriën waren geworden, dat het daardoor niet gevonden kon worden. Dit had ze in het begin al gezegd. Niet meer aan gedacht, “het zal wel”.
Nadat ik uit het ziekenhuis ben gekomen heb ik geen medicijnen genomen, en toen ging het voor de 3e keer bijna mis. Toch maar weer begonnen met de medicijnen, na 2 dagen was de pijn weer weg.
Binnenkort ga ik voor de 2e keer in een jaar naar mevrouw Bolijn toe, kijken hoe het er nu voor staat.
Je kán niet zonder de reguliere geneeskunde, dat zegt ze zelf ook. Maar waar de reguliere geneeskunde niet kan vinden waar mijn ontstekingen van komen waar ik met elke keer dichter bij de dood kom en mij niet serieus neemt met mijn klachten ga ik mijn heil elders zoeken.
En zolang het voor mij werkt, blijf ik dat ook doen. Ik ben 21, en heb nog een heel leven voor me. Als de reguliere geneeskunde niet zo snel op zou geven zou ik daar nu nog zitten. Maar aan de andere kant, als ik bij de reguliere geneeskunde was blijven zitten zou ik nu misschien wel dood zijn geweest.