Op 10 december publiceerde de Inspectie voor de Gezondheidszorg een rapport over een onderzoek naar Patrick van Eeghem en Carine Bolijn. Het is gemakkelijk als pdf-bestand op te vragen.
De kliniek blijkt heel wat meer te doen dan zich te verrijken aan personen met chronische vermoeidheid en andere onbegrepen klachten. De inspectie had onderzoek gedaan naar aanleiding van drie concrete klachten.
Sabine van Rijckevorsel (1948), advocaat in ruste, had leverkanker waarvoor ze al in 2004 geopereerd was. Daarna bleken er uitzaaiingen te zijn waarvoor ze meerdere chemokuren kreeg, waarvan de laatste, in 2006, goed leek aan te slaan. Mw. Van Rijckevorsel zocht hulp bij Bolijn die haar met een lecherantenne (een soort wichelroede, zie volgend blog) onderzocht. In plaats van dat ze iets kreeg om de chemo draaglijker te maken, werd haar voorgespiegeld dat de goddelijke krachten haar een nieuwe lever zouden geven, maar dan moest ze wel stoppen met de chemo, wat ze onder grote druk van Bolijn inderdaad ook deed in juli 2006. Ze overleed op 26 augustus 2007 (het IGZ-rapport geeft een datum die niet overeenstemt met de overlijdensadvertentie op internet). Voor haar dood heeft ze contact opgenomen met IGZ. Het relaas in het IGZ-rapport van haar behandeling, de verzinsels van de behandelaars en hun unverfroren ontkenningen na confrontatie met de klachten tarten elke beschrijving. Zo kreeg mw. Van Rijckevorsel te horen dat de kankercellen helemaal weg waren, of dat ze er nog wel waren, maar ‘energetisch dood’ en dat laten maken van scans gevaarlijk was, want dan zouden de nieuw gematerialiseerde levercellen weer teniet worden gedaan. Het doet denken aan de 19de-eeuwse mediums die beweerden dat het je tijdens de seances nooit het licht aan mocht doen omdat dit gevaarlijk was voor het gematerialiseerde ectoplasma en het medium dan wel kon doodgaan.
Mij is vaak gevraagd hoe het toch kan dat verstandige mensen, waartoe men toch advocaten wel kan rekenen, zulke dingen geloven. Ik denk dat dit vaak in stapjes gaat. Men vraagt hulp, men ontmoet een vriendelijk doch zelfverzekerd persoon, die hulp aanbiedt, en elke keer lijkt de stap naar iets nog vreemders maar klein, en men durft zich maar moeilijk te bekennen tot het idee dat het allemaal onzin en verloren moeite is geweest. Achteraf zeggen de slachtoffers vaak ‘hoe heb ik zo dom kunnen zijn’, en het antwoord moet zijn: ‘u bent langzaam ingepalmd door een samenweefsel van verdichtsels’.
In het vorige blog is melding gemaakt van de patiënte met een aneurysma.
Een derde klacht betrof een mevrouw die was bang gemaakt met een verhaal over een ‘malariamutant’. Ze had 315 euro betaald voor middelen waarvoor ze een nota kregen zonder BTW. Het ging om een ayurvedisch antiparasitair product en Malaria Nosode D100 Globuli. Dat laatste ziet er geleerd uit, maar nosode betekent dat uitgegaan wordt van een ziekteproduct (iets, bijvoorbeeld bloed, van een malariapatiënt) of een ziekteverwekker (bijvoorbeeld fijngeprakte malariamug) en D100 betekent dat dit schokschuddend verdund is tot een verhouding van 1 op 1000… (honderd nullen dus een googol), dat is de verhouding van een atoommassa tot een massa van een triljoen of daaromtrent maal het totale zichtbare universum. Globuli zijn kleine pilletjes van circa 5 mg melksuiker die met dit product zijn besproeid.
In het IGZ-rapport staan nog wel meer schokkende zaken: de verkoop van jenever voor ruim 1000 euro de liter, al dan niet ingestraald of verrijkt met energetische globuli, banken waarop patiënten behandeld worden met kosmische energie of Christusenergie, het ontduiken van de belasting, en kankerpatiënten wijsmaken dat ze genezen zijn of kunnen worden – wat tot kortdurende blijdschap en dankbaarheid van de ongelukkigen leidt – en allerlei dingen die te maken hebben met het bijhouden van een ordelijke administratie en verslaglegging. Het verhaal van Celine uit het vorige blog past hier goed bij.
IGZ deed aangifte bij het OM, en daagde Patrick Van Eeghem voor de tuchtrechter, die na een spoedprocedure (19 december) Van Eeghem schorste (9 januari). Hij gaat nog in hoger beroep, maar zijn carrière heeft een flinke knauw gekregen. Het AZ Groeninge heeft hem voorlopig op nonactief gesteld.
In Het Nieuwsblad staat een verhaal over Gerlinde Bogaerts die geopereerd werd voor borstkanker, terecht kwam bij Van Eeghem en Bolijn en dertig ‘behandelingen’ kreeg die elk bestonden uit op een bank liggen terwijl de kosmische gidsen of de goddelijke bron hun werk deden. De beloofde genezing bleef natuurlijk uit en dochter Sarah Van Moer (op de foto hier: links Sarah, rechts Gerlinde) vertelt dat haar moeder werd voorgelogen door Patrick Van Eeghem; toen ze zich beklaagde bij het ziekenhuis, ontkende Van Eeghem glashard.
Carine Bolijn bleek lid te zijn van een club van orthomoleculaire genezers. Die passen ongefundeerde diagnostische middelen toe, zoals uit hun reglement blijkt. Immers op de MBOG-website lezen we onder het kopje Behandeling bij ‘Orthomoleculaire geneeskunde’:
‘Soms is het raadzaam te onderzoeken of er een tekort of een overmaat van bepaalde stoffen in het lichaam aanwezig zijn. Dit kan in bloed of urine gemeten worden. Er zijn ook artsen en therapeuten die andere soorten testen als onderzoek methode toepassen, zoals bijvoorbeeld kinesiologie of de VEGA-test.’
De VEGA-test is een soort huidweerstandmeter die er indrukwekkend uitziet, maar voornamelijk fantasieresultaten produceert waarmee men iemand alles kan wijsmaken: hetzij dat er niets ernstigs aan de hand is (zoals Sylvia Millecam overkwam: Koonen en Broekhuijse deden aan VEGA, en Dankmeijer liet dat doen door een assistent), hetzij dat er juist onverwijld allerlei middeltjes bij de therapeut moeten worden aangeschaft. Uiteraard is een VEGA-test zelf ook niet goedkoop. De MBOG ziet dus niets verkeerds in het toepassen van wichelroede-achtige methoden. Daarom is het vreemd dat IGZ vond dat ze Carine Bolijns misdragingen wel aan het tuchtcollege van de MBOG konden voorleggen, en niet alleen wegens tekorten op het gebied van informatieplicht en dossiervoering, maar ook op het gebied van onderzoek en diagnostiek. De Vereniging tegen de Kwakzalverij reageerde dan ook geschokt. Een blamage vond voorzitter Cees Renckens het.
De beschrijving die het IGZ-rapport geeft van de werking van de lecherantenne is ook uiterst bevreemdend. Maar daar besteed ik een apart blog aan.
http://www.bndestem.nl/roosendaal/2298737/Zelf-ook-verbaasd-over-resultaten.ece
Van daaruit komt men bij andere artikelen uit dezelfde krant.
Erik Morsink van De Telegraaf sprak met Sabine van Rijckevorsel en schreef erover op 23 februari 2007 en op 11 december 2007.
Supporters van Carine Bolijn, onder andere NLP-trainer Max Herold, vinden dit maar riooljournalistiek.
Wie helemaal toxisch én energetisch opgeschoond is bij MM mag op hun platform lovende brieven schrijven.
Jan Willem
CITAAT
D100 betekent dat dit schokschuddend verdund is tot een verhouding van 1 op 1000…
EINDE CITAAT
Moet dit niet zijn 1 op 100=
Nee, D100 wil zeggen dat er 100 maal achter elkaar een verdunning van 1 op 10 is uitgevoerd, dus alles bij elkaar een verdunning van 1 op 10 tot de macht 100. Dus 1 op 10100
Daarom schreef ik ook dat er honderd nullen na de 1 komen.
Oh, nu zie ik het ‘1000…’ is gelijk aan ‘1 googol’. Ok.
M.vr.gr. Frank.
Ik loop sinds 1 september 2007 bij het Integraal Medisch Centrum in Roosendaal. Ik had het van een zus van mijn man gekregen en ik dacht: baat het niet, het schaadt ook niet. Zijn zus had verteld dat ze er twee kende die er beter van zijn geworden. Dus wat doe je, je gaat er voor.
De eerste keer vond ik het vreemd: één uur op een bed, ja dat heb je als je niet eerst goed de papieren leest. Daarna kreeg ik een meting, een wichelroede werd ervoor gebruikt. Dokter van Eeghem deed de meting. Ik kreeg flesjes met stoffen in mijn linkerhand en boven de rechterhand hield de dokter een wichelroede. Mijn man keek goed naar de handen van dokter Van Eeghem of die wat deden, want als die liniaal naar beneden ging waren er stoffen tekort in mijn lichaam. Er waren vele tekorten.
Daarna weer wachten. Toen werd me door Carine Bolijn verteld wat er gebeurd was op de bank. Ze zette op een papier een paar krulletjes en vertelde dat het goed zou gaan.
Ik ben er in totaal vijf keer geweest en elke keer werd me verteld dat de kankercellen verminderen. Ze wilde ook een keer een infuus doen maar dit wilde ik niet .
Toen werd mijn man ook nog eens uit genodigd om mee te doen met een tv-programma, want dan zou hij van zijn wijnvlek in zijn gezicht verlost worden. Hij zou dan wel op tv komen en er zouden 139 artsen uitgenodigd worden en dan zou die wijnvlek weg gaan. Ik zei hier niets op en toen zei ze tot tweemaal toe tegen me: ‘Fijn hè, dan krijgt hij een glad gezicht.’ Ik geloofde het niet. Wanneer dat zou gebeuren, kon ze niet zeggen, dat zou ze nog binnen krijgen van de kosmos.
Toen kregen we nog een kerstuitnodiging. Wanneer en waar kon Carine Bolijn ook niet zeggen want dat moest ze nog te horen krijgen van Orion en ze zei toen gelijk tegen mijn man: ‘Fijn hè, dat jullie een uitnodiging krijgen want dan gaat Ria [ik dus] er ook in geloven, want dan ziet ze het.
En toen kreeg ik op 2 januari controle van het ziekenhuis. Ik heb eierstokkanker en mijn bloedmarker was weer omhoog. Ik heb gelijk Roosendaal opgebeld en toen vroeg ik aan die assistente laat die Carien me eens terug bellen, want die zei dat die kankercellen verminderen maar in het ziekenhuis is de uitslag anders. Waarom geeft ze hoop?
Ik werd niet terug gebeld.
Ik heb de andere dag gebeld toen kreeg ik Carine Bolijn aan de lijn en die zei toen nog: ‘Je hoeft niet ongerust te zjn want ik heb 29 december en 31 december energieën naar je toe gezonden en daardoor zijn je kankercellen vermeerderd maar ze zullen weer zakken.’ En toen heb ik nog een keer gebeld toen ik hoorde dat dokter Van Eeghem geschorst was en toen durfde ze nog te zeggen: ‘Carine Bolijn gaat zelf metingen doen, je kan komen.’
Dat ze zo met je om gaan, dat vind ik het ergst.
Ik kreeg pillen en druppels, want mijn lichaam moest gezuiverd worden en er werd gezegd ik kreeg twee kankerremmende pillen: Lactoferine en ‘Nac Glutation’.
Ik kreeg nota’s zonder BTW: de eerste keer 208,00 euro, de tweede keer 157,50 euro, de derde keer 74,65 euro, de vierde keer 184,60, en de laatste keer 158,30, samen 783,05 euro.
Ik ben ook nog een keer naar de psycholoog Yvonne. Die moest ik contant 70 euro betalen. Die maakte in gedachten verbinding met je maken en als je dan pijn had, kon je aan haar denken en dan werd de pijn minder. Die werd geholpen door engelen, daar ben ik één keer geweest want ik dacht: dat kan niet.
[Bijdrage geredigeerd. Yvonne is de voetzoolreflextherapeute Yvonne Vijverberg, die zich kennelijk als psycholoog voordoet. NAC staat wsch. voor de stof N-acetyl-cysteïne en evenals glutation een anti-oxidant; beide stoffen worden door handelaren in voedingssupplementen aanbevolen bij kwikvergiftiging. JWN]
@Ria,
Wat een verbijsterend verhaal. Dit soort verschrikkelijke ervaringen gaan er kennelijk schuil achter steriele krantenberichtjes dat het Medisch tuchtcollege weer eens iemand op de vingers getikt heeft.
Gelukkig heeft bij jou en je man de nuchterheid het net op tijd gewonnen van deze misdadige vorm van oplichting. Ik hoop oprecht dat de mazen in de wet die dit soort praktijken nu nog mogelijk maken, heel snel gedicht gaan worden (wellicht met hulp van Skepsis).
Ik wens je alle sterkte toe met het genezen van je ziekte via het reguliere circuit!
Wim Betz gaf heden dit commentaar in De Standaard. Hij gaf toestemming tot overname hier.
Laten we een kwak een kwak noemen
Wie beschermt de patiënt eigenlijk tegen kwakzalvers, vraagt Willem Betz zich af. De bonafide arts niet, want die mag van zijn orde geen collega’s bekritiseren. De ziekenfondsen niet, want die ruiken geld. En de overheid kan alleen repressief optreden na een klacht. En de rechtbank? ‘Als je per jaar 1.500 nepbehandelingen kunt verpatsen voor 30.000 euro per stuk, dan kun je al eens een dure advocaat inschakelen.’
In ons land is bij Koninklijk Besluit vastgelegd welke (para)medische beroepen erkend zijn. Dat KB bepaalt dat alleen geregistreerde artsen bevoegd zijn om aan medische diagnose en behandeling te doen.
De mensen moeten erop kunnen vertrouwen dat die verstrekte zorgen van voldoende kwaliteit zijn en blijven. De medische universitaire opleidingen worden nu door internationale ‘visitaties’ regelmatig onderzocht op hun kwaliteit, het uitreiken van een diploma bevestigt dat de jonge arts aan een aantal proeven voor kennis en vaardigheden heeft voldaan.
Zodra de medici in spe zijn afgestudeerd, is er omzeggens geen kwaliteitscontrole meer. Er zijn wel aanmoedigingen om de kennis bij te houden, zoals accreditering, maar die zijn vrijblijvend. Het komt erop neer dat een arts een bijna totale vrijheid heeft om de meest nonsensicale diagnoses en behandelingen aan de bevolking te slijten, zolang hij geen al te grote schade aanricht zal men hem geen strobreed in de weg leggen. In elke regio zijn er wel bekende voorbeelden van dergelijke artsen die rustig als plaatselijke zonderling of goeroe hun neptoestellen en hun nep-medicijnen laten renderen en er vaak een groepje enthousiaste volgelingen aan overhouden, omdat ze zich een imago aanmeten van ‘natuurlijk’ en van verzet tegen het establishment en tegen de industrie.
Er wordt alleen repressief ingegrepen na klachten. Welke instanties kunnen ingrijpen? De Orde der Geneesheren, de Provinciale Geneeskundige Commissies (PGC), het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (Riziv) en uiteraard ook de rechtbanken.
Volgens de codex van de Orde heeft een arts ‘vrijheid van diagnose en therapie’, maar er zijn wel enige beperkingen: hij moet zorgen verstrekken die ‘stroken met de huidige medische kennis’ en moet onnodig dure zaken vermijden. De Orde beschikt over een breed gamma van mogelijke interventies, gaande van vermaningen tot schorsing, zelfs levenslang, maar de klager zal nooit te weten komen of zijn klacht enig gevolg heeft gehad.
Het controleorgaan van het Riziv waakt over fraude en oneigenlijk gebruik van ziekteverzekering, en kan geld terugvorderen, maar de burger zal ook hierover niets te weten komen. Als er een ernstig gevaar bestaat voor de bevolking, bijvoorbeeld door een arts die dement, drug- of alcoholverslaafd wordt, kan de PGC ingrijpen en zelfs onmiddellijk het visum, de toelating voor praktijkvoering, intrekken, maar ook hier zal de bevolking niets vernemen.
Artsen weten gewoonlijk wel wie onder hen de fantasten, de commerçanten en de oplichters zijn, maar blijven daar meestal zeer discreet over, omdat de Orde verbiedt een collega te bekritiseren en ook omdat het veel veiliger en gemakkelijker is om zijn nek niet uit te steken.
Waar kan een burger die met belangrijke vragen zit over de waarde van een miraculeuze wonderbehandeling terecht voor een eerlijk antwoord? Bij zijn ziekenfonds? Helaas niet, want om commerciële redenen zijn de grote ziekenfondsen een onderlinge concurrentiestrijd begonnen om elkaar de loef af te steken in het terugbetalen van luxe- en zinloze behandelingen. Ze dachten daarmee een financieel interessant deel van de bevolking te lokken, omdat die mensen zeer gezondheidsbewust willen leven. Het enige resultaat was uiteindelijk dat heel wat kwakzalverij een vorm van erkenning heeft gekregen. Op die mensen kun je niet meer rekenen voor eerlijke informatie. Dat blijkt al onder meer uit brochures die ze verspreiden, en die echt misleidend en commercieel zijn.
Elke dag worden er gezonde mensen ineens tot zware patiënt verklaard. Ze krijgen te horen dat ze iets heel ergs hebben en dat de mogelijkheden van de echte geneeskunde in hun geval maar beperkt zijn. Genezing is weinig waarschijnlijk, uitstel misschien mogelijk, meer niet.
De recente Wet op de Rechten van de Patiënt [van 22 augustus 2002, JWN] verplicht een arts om de volledige waarheid te vertellen over diagnose en mogelijkheden van behandeling, als de patiënt erom vraagt. Kwakzalvers hebben daar geen last van, die beloven er op los. Zij kunnen alles genezen: kanker, MS, ALS, aids, en dat alles met kosmische krachten, hemelse tussenkomsten, machines met goede vibraties, toverwater… Ze zullen u ontgiften, de onbestaande zware metalen uit uw lichaam halen, ze zullen voor u (nep)stamcellen maken die alle kankers zullen opruimen. De bedragen die wanhopige mensen daarvoor neertellen, zijn ontzettend hoog: ze verkopen of hypothekeren hun huis om alles te schenken aan de oplichter-goeroe. We hebben klachten van kankerpatiënten die 20.000 tot 40.000 euro betaalden aan kankerbehandelingen die totaal nep zijn, en die nu door incassobureaus vervolg worden.
Als nu die veelbesproken arts die in Nederland geschorst werd, beweert dat hij met een wichelroede – hij noemt het zelf een lecherantenne, maar het is niets meer dan een wiebelstokje – kan vaststellen dat iemand een vergiftiging heeft met zware metalen, dan is hij zonder enige twijfel een oplichter.
Met een wichelroede kun je niets meten, behalve het beven van de wichelaar. Dat de arts in kwestie op basis daarvan een twijfelachtige behandeling instelt maakt het nog erger. Dat hij dergelijke dingen in België niet doet, is gelogen, we hebben getuigenissen van het tegendeel. Ook in België verkocht hij medicijnen voor dertig euro, in kleine flesjes met zelfgemaakt etiket. In Nederland werd vastgesteld dat hij ze zelf vulde met goedkope genever, wat zou hij in België gebruiken?
Mogelijk doet hij ook wel goede dingen voor zijn patiënten, maar dat praat zijn kwakzalverij niet goed. Een journalist schrijft dat een dame kwam bloemen afgeven om hem te bedanken. Wie zou er niet dankbaar zijn aan een arts die u stellig en overtuigend verzekert dat hij nu alle kankercellen uit uw lichaam heeft verwijderd? Uit het rapport van de Nederlandse gezondheidsinspectie blijkt dat ze dat aan iedereen wijs maakten.
De vzw SKEPP heeft als doelstelling eerlijke informatie te verstrekken over beweringen die in tegenstelling lijken te zijn met de huidige wetenschappelijke kennis. Regelmatig krijgen we vragen van wanhopige mensen die willen weten of de een of andere wonderbehandeling hen zou kunnen helpen. We proberen daar een evenwichtig antwoord op te geven en alle partijen aan het woord te laten op ons discussieforum. Kankerkwakzalvers proberen ons het zwijgen op te leggen door te dreigen met rechtszaken en eisen voor schadevergoeding. Als je per jaar zowat 1.500 nepbehandelingen kan verpatsen voor 30.000 euro per stuk, dan kun je daar al eens een paar dure advocaten voor inzetten.
Dergelijke dreigingen schrikken heel wat wetenschappers af om nog onomwonden een kwakzalver een kwakzalver te noemen. Als niemand zijn nek nog durft uitsteken, dan zullen de oplichters pas echt vrije baan hebben.
Zijn wij heksenjagers die de vrije keuze willen verbieden? Nee, ieder heeft het recht om zich te laten oplichten, maar echte vrije keuze kan je pas hebben als je over eerlijke en volledige informatie beschikt. Bedrieglijke beloften klagen we aan.
Willem Betz is emeritus hoogleraar huisartsgeneeskunde (VU, Brussel) en de voorzitter van SKEPP, Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudowetenschap en Paranormale beweringen.
Dit betreft kwakzalverij in Nederland en België. Weet iemand nog een leuk emigratieland waar domheid en hebzucht van overheidswege iets beter in toom worden gehouden ?
Bar en boos!
“De oprichter van het Medisch Centrum Maria Magdalena die vorige week is geschorst, werkt gewoon door. Uit een reportage van actualiteitenrubriek EénVandaag blijkt dat de Belgische kwakzalver vanuit huis opereert.
De arts en de therapeute geloven dat kankerpatiënten mogelijk bezeten zijn of besmet zijn door gemuteerde parasieten. Het duo gebruikt een soort wichelroede om de diagnose te stellen. In een soort ‘energetische behandeling’ behandelen ‘goddelijke gidsen’ de patiënten.”
De MBOG heeft uitspraak gedaan. Mevrouw Bolijn ontkent dat het aan haar ligt, zij is immers slechts medium.
Mopje
Ach, de MBOG. Dat is een vereniging waarvan
onder meer 55 artsen lid zijn, plus een heleboel leken die aan vitamine- en mineralentherapie doen. Er zijn naar schatting 25-30 artsen die ook orthomoleculair liefhebberen, en geen lid van de MBOG zijn.
Zou het met de niet-artsen anders zijn, of zou je daar ook buiten de club nog een boel genezers hebben?
Wat zegt dat nou als zo’n vereniging van beoefenaren van de een of andere dubieuze genezerij een van haar leden royeert?
Mw. Bolijn kan gerust het bordje ‘orthomoleculair therapeut’ naast haar voordeur laten hangen, en of de MBOG zin heeft in een duur civiel proces als ze de tekst ‘lid MBOG’ niet overschildert, vraag ik me af.
Wat mensen niet weten, is dat mevrouw Van Rijckevorsel al opgegeven was door de reguliere geneeskunde vóórdat ze zich naar het IMC wendde.
Als je iets wilt zeggen, zorg dan wel dat je álle informatie hebt.
Bedoel je te zeggen dat als iemand opgegeven bent het legaal is om een deel van de erfenis via hokespokus binnen te halen?
Het laatste tuchtrechtnieuws over Patrick van Eeghem staat op http://www.kwakzalverij.nl/791/Centraal_Tuchtcollege_zegt_alternatieven_de_wacht_aan ; en vooral ook even doorklikken op “zaak Patrick van Eeghem”.