SQUID

Wordt net als hierboven door "Helende Weldaad" gedemonstreerd, wel in één adem genoemd met kwakzalvers-apparatuur.

Maar de echte Squid hoort daar helemaal niet bij.
Feitelijk is dat een natuurkundige apparaat waarmee zonneklaar blijkt dat alle andere, zomaar verkrijgbare apparaten die op basis van uit het lichaam voortkomende magneetkrachten een diagnose zouden kunnen geven, niet serieus moeten worden genomen.
.
Die magneetkrachten zijn namelijk zo ontstellend zwak dat ze alleen met de allergrootste moeite en technische hoogstandjes, waaronder extreem koelen tegen de warmteruis, vallen te onderscheiden van de natuurlijke ruis buiten het lichaam.
Ook onderling scheiden van de verschillende componenten van een ruisvervuild signaal is nauwelijks te doen.

Praktisch gezegd: een particulier is zelden kapitaalkrachtig genoeg om een apparaat aan te schaffen waarmee buiten een lab-omgeving op basis van magneetvelden een diagnose zou kunnen worden gesteld.
 

zie: serieuze SQUID

The extreme sensitivity of SQUIDs makes them ideal for studies in biology. Magnetoencephalography (MEG), for example, uses measurements from an array of SQUIDs to make inferences about neural activity inside brains. Because SQUIDs can operate at acquisition rates much higher than the highest temporal frequency of interest in the signals emitted by the brain (kHz), MEG achieves good temporal resolution. Another area where SQUIDs are used is magnetogastrography, which is concerned with recording the weak magnetic fields of the stomach. A novel application of SQUIDs is the magnetic marker monitoring method, which is used to trace the path of orally applied drugs. In the clinical environment SQUIDs are used in cardiology for magnetic field imaging (MFI), which detects the magnetic field of the heart for diagnosis and risk stratification.