The writings of Ruggero Santilli

Skepsis studies remarkable claims, and many claims of the Italian-American Dr. Ruggero Santilli are very remarkable. Since 2007 he denies the expansion of the universe and since 2012 he uses this picture to prove that the expansion is contradictory. G, G1 and G2 are galaxies, E is Earth. When G1 and G2 move away from E with speeds proportional to the distances, this cannot be the case for G, he says. In the ‘proof’ Santilli forgets that G moves as well. Actually Euclid, 2300 years ago, could have explained to him why he is wrong.
Roughly every 130 years all galaxies are farther away from us by one millionth of a percent. It follows that the distances between all galaxies increase by the same amount, namely 0.000001% and of course that about one hundred million times 130 years ago, i.e. 13 billion years ago all distances were near zero.

Santilli has publication lists on his own websites, but these are riddled with errors, doublures and omissions. Moreover, he omits writings of Kadeisvili (over 40 items) and Fleming (29 items). I am quite sure that these are also his products. (*) Below is a list of writings with scientific pretentions. It is ordered by year, and fairly complete.

Does Santilli deserve a Nobel prize (look for ‘Nobel’ below), or is his prolific work more in line with his ‘no expansion’-proof above?  You be the judge.

Meer lezen

Het Mars-effect van Gauquelin

For English version click on flag.

UK-vlag

 

Michel Gauquelin (bron: https://www.astro.com/astro-databank/Gauquelin,_Michel )

Het Mars-effect heeft de skeptische gemoederen behoorlijk lang bezig gehouden. Het is verbazingwekkend, ook bij herlezing van de oorspronkelijke bronnen, hoezeer skeptici zich allerlei raderen voor ogen lieten draaien en zich halsoverkop in onderzoek stortten zonder de bron van dat effect goed te bestuderen.

Over deze zaak heb ik diverse artikelen geschreven. Het ene verscheen in Skeptical Inquirer in 1997 en staat elders op deze site, voor twee andere geef ik nu de referenties en de link.

 

 

  1. Paul Kurtz, Jan Willem Nienhuys, Ranjit Sandu (1997) Is the “Mars Effect” genuine? Journal of Scientific Exploration 11 (1), p, 19-39.
  2. Jan Willem Nienhuys (1997) Ertels “Mars Effekt”: Anatomie einer Pseudowissenschaft. Skeptiker 10 (3), p.92-98. Dit is een vertaling van een oorspronkelijk Engelse versie, die nu nog eens nagekeken en becommentarieerd is.

De aanleiding (voor mij) om er nu over te beginnen is de recente publicatie van vele brieven tussen Martin Gardner en Marcello Truzzi. Gardner vond de bedenker van het Mars-effect, de Franse psycholoog Michel Gauquelin, een crank omdat hij duidelijk zo hartstochtelijk geloofde in zijn eigen onzinnige theorie. Gardner vergeleek het met het voorbeeld van de man die gelooft dat het centrum van de aarde uit jam bestaat. Op 5 maart 1978 schreef Gardner waarom het draaide: ‘He presents nothing but one man’s analysis of one man’s accumulation of French statistics. … Claims of statistical correlations, to support wild theories, are a dime a dozen.’ Volgens Gardner was de golf van belangstelling voor astrologie de reden dat Gauquelins boeken goed verkocht werden.

Meer lezen

Getallen, geschiedenis en de piramide van Gizeh

Toen ik Freudenthal om een kopie vroeg van zijn artikel over Velikovsky (zie vorig blog), zond hij me nog meer materiaal, onder meer een stuk (klik hier om het te downloaden) over piramidologie, dus het gereken aan de piramide van Gizeh, de zogeheten Grote Piramide of piramide van Cheops / Khufu.

Dit stuk is waarschijnlijk nooit gepubliceerd, althans niet voor vandaag. De aanleiding moet haast wel geweest zijn dat er in juni 1950 een serie van zes lezingen van 20 minuten op de AVRO-radio liep, waar majoor b.d. Van der Vecht sprak over zijn boek De Steenen Spreken, dat op dat ogenblik alweer zijn zesde druk beleefde.

Meer lezen

Velikovsky

Immanuel Velikovsky

Immanuel Velikovsky (1895-1979) maakte rond 1950 furore met een boek getiteld Worlds in Collision. Hij begint met enkele Bijbelse wonderen: een zware stenenregen die de vijanden van Israël uitdunt, niet lang nadat de zon en de maan een tijd hebben stilgestaan. Velikovsky vulde dit verhaal aan met tal van andere rampen in het verleden die volgens hem door een komeet zijn veroorzaakt. Details hoe een komeet de aardrotatie even kan stoppen en daarna weer kan later doorgaan ontbreken. Velikovsky concludeert uiteindelijk dat die komeet de planeet Venus geweest moet zijn. Die maakte zich rond 1500 v.C. los van Jupiter.

Meer lezen

AVIG op weg naar het einde

Detail van een schilderij van Jan Steen
Detail van een schilderij van Jan Steen

Ik tel regelmatig na hoe het zit met het aantal alternatieve artsen. De laatste paar jaar heb ik me beperkt tot het natellen van hun beroepsverenigingen.

De AVIG is een fusie van de homeopaten (VHAN), de ‘biofysische’ artsen (ABB), de natuurartsen (ABNG) en de neuraal- en regulatietherapeuten (NVNR). Er zitten ook tandartsen bij, die tel ik ook mee.

NB. Elke gelijkenis van de bij dit artikel afgebeelde alternatieve genezers met bestaande personen in Nederland berust op toeval.

Meer lezen