De griepprik: Veertien domme redenen om hem niet te halen

Het griepseizoen nadert. Ouderen en personen in risicogroepen krijgen een griepprik aangeboden. Het zou wenselijk zijn – zei de Gezondheidsraad vijf jaar geleden – als iedereen in de gezondheidszorg zich ook jaarlijks zou laten inenten tegen griep. Helaas zijn er in de gezondheidszorg veel personen die dat niet doen. Dat is onverstandig. In de gezondheidszorg, en meer speciaal in ziekenhuizen en verpleeghuizen zijn er veel kwetsbare mensen die ernstige schade kunnen ondervinden als ze door iemand van het personeel worden besmet.

Helaas is het in Nederland bar en boos gesteld met de vaccinatie van gezondheidszorgwerkers, daarvan is slechts 17 procent gevaccineerd, en bij de huisartsen is het ongeveer de helft. Het lijkt wel alsof vijf zesde van het verplegend personeel het recht eist om anderen te besmetten en zo zieke oudjes te doden.

Meer lezen

Zwarte kwakzalf tegen kanker

Gisteravond had Tros Radar een item over zwarte zalf, die pas sinds november 2011 in Nederland aan de man gebracht wordt. Aan het eind van de uitzending zag je hoe de kwakzalfster werd gearresteerd op verdenking van oplichting en het toebrengen van gezondheidsschade. De naam suggereert dat het een soort trekzalf is. In werkelijkheid is zwarte zalf (Black Salve) een bijtende zalf die gebruikt wordt tegen huidkanker (of wat de gebruiker daarvoor aanziet).

NB. Een verslag van de rechtszaak 8/5/2014 staat op Zwarte Zalf voor de rechter;

In veel gevallen zit er ‘bloedwortel’ in. De bloedwortel (Sanguinaria canadensis) heet zo omdat deze plant rode wortels heeft en er rood sap uit komt (zie afbeelding). Zalven op basis hiervan (korstvormende zalven) vreten een deel van de huid weg, mede door de fikse hoeveelheden zinkchloride die zulke zalf soms bevat. In theorie kan men daar huidkanker mee behandelen en als men geluk heeft blijft er niets zitten. Nou ja, dat kan ook met zoutzuur, zoals hoogleraar farmacologie Renger Witkamp in het programma opmerkte, of met zwavelzuur (apotheker Annemieke Horikx van de KNMP).

Meer lezen

Geen bewijs, dan geen indicatie

De soap rond de hoogverdunde middelen nadert zijn einde. De Raad van State heeft geoordeeld dat de overheid volledig in haar recht staat als ze het beginsel ‘geen bewijs, dan geen indicatie’ voor hoogverdunde middelen handhaven. De verkopers en fabrikanten sputteren tegen, maar minister Schippers (foto) houdt stand. Wat zij vindt van de overdaad aan homeopathische middelen in de apotheken bracht zij duidelijk onder woorden in een videoboodschap tijdens een recent VtdK-congres.

Het begon allemaal met een Europese richtlijn in 2001. De EU had, op aandringen van fabrikanten en hun lobby’s, goed gevonden dat homeopathische middelen als ‘geneesmiddel’ werden verkocht. Meer in het bijzonder ging het om hoogverdunde middelen. Als er in feite niets in zo’n middel zit hoefde de werkzaamheid niet te worden aangetoond, maar mocht er ook geen ‘specifieke therapeutische indicatie’ op het etiket staan en moest er op het etiket staan ‘homeopathisch geneesmiddel zonder goedgekeurde therapeutische indicaties’ . Voor andere homeopathica dan hoogverdunde middelen golden de gewone regels: goedkeuring alleen met echte bewijzen.

Meer lezen

Shanti Devi

Mijn eerste sceptische geschrift, namelijk SN1 Reïncarnatie uit 1989, is digitaal herdrukt (bezoek de downloadpagina). Daarin ontbreekt het verhaal van Shanti Devi, omdat ik toen niet over betrouwbare bronnen beschikte. Van Ian Stevenson heb ik die later ontvangen. Shanti Devi is een van de bekendste gevallen. Hieronder heb ik opgeschreven wat is op te maken uit die bronnen.

Shanti Devi (die op de bovenstaande foto uit 1935 bij haar vader op schoot zit) werd geboren op 11 december 1926 als derde dochter van Rang Bahadur Mathur in Delhi. Haar moeder heette Prem Pyari. Shanti begon pas op haar derde jaar te praten en had het dan wel eens over een vorig leven in Mathura (een stad ongeveer 150 kilometer van Delhi).

Meer lezen