Reiki is een gecompliceerd soort handoplegging waarbij universele levensenergie wordt doorgegeven en energetische blokkades worden opgeheven. Uit een recente enquête onder 800 Amerikaanse ziekenhuizen bleek dat 15 procent reiki aanbood. Verscheidene oncologische afdelingen zien het als een manier om het welbevinden van patiënten te bevorderen.
Anita Catlin (2011), professor of nursing aan een universiteit in Californië, leidde een onderzoek waarbij reiki met pseudo-reiki werd vergeleken. De reikibehandeling werd uitgevoerd door een oncologisch verpleegkundige die in reiki was opgeleid en daar ook les in gaf. Zij volgde een vast protocol van twintig minuten, waarbij ze haar handen in verschillende posities op het lichaam van de patiënt plaatste. Ze begon met het hoofd en werkte over de kleding heen naar beneden. Zes veronderstelde energiecentra werden behandeld, waaronder de kruinchakra, de keelchakra en de hartchakra.
De pseudotherapeut was eveneens een oncologisch verpleegkundige. Zij volgde hetzelfde voorgeschreven protocol. Er werden vier reiki-instructeurs ingeschakeld om ervoor te zorgen dat ze vrijwel precies hetzelfde deed als de echte therapeut. Dr. Catlin zorgde er ook voor dat beide behandelaars in zoveel mogelijk opzichten op elkaar leken. Een verschil was dat de placebobehandelaar niet in levensenergieën geloofde, geen reiki-inwijding had ontvangen, en tijdens de behandeling in gedachten rekensommen maakte of een boodschappenlijst opstelde.
De patiënten waren naar een kliniek gekomen voor een infuus met chemotherapie. Daar werden ze op de hoogte gesteld van de mogelijkheid aan het onderzoek deel te nemen. In totaal waren er 189 patiënten die eraan meededen. Zij moesten eerst een Comfort Questionnaire en een Well-Being Analog Scale invullen, met allerlei vragen over hoe ze zich voelden. Een op de drie deelnemers ontving alleen chemotherapie en werd verder niet behandeld. De rest kreeg reiki of pseudo-reiki terwijl ze aan het infuus lagen. Er was ook een reguliere verpleegkundige aanwezig, maar zij wist niet wie de echte reikibehandelaar was.
De dagen waarop reiki, pseudo-reiki of niets werd gegeven, waren aselect gekozen. De behandeling die de patiënten kregen, hing af van de dag waarop ze naar de kliniek kwamen, want het was praktisch gezien niet goed mogelijk om voor elke patiënt een afzonderlijke toevalskeuze te maken. Na afloop van de handopleggingen liet men de patiënten de eerdere vragenlijsten opnieuw invullen om het effect van de behandeling te meten.
Een reiki-sessie bleek het mentale welzijn van de patiënten significant te verbeteren. Maar dat gold in precies dezelfde mate voor de pseudo-reiki. Vermoedelijk was Catlin er goed in geslaagd om uiterlijke verschillen tussen echt en nep te elimineren. Op het lichamelijk welzijn had de behandeling minder effect. Al boekte de pseudo-reiki als enige een significant resultaat wat betreft ‘physical comfort’. De namaakbehandeling was dus toevallig nog iets effectiever dan de echte. Catlin concludeerde dat men het welzijn van de patiënten kan bevorderen door ze wat extra aandacht te geven.
______________
Dit stukje is ook verschenen als kadertekst bij het artikel Therapeutic Touch: evidence based of paranormaal? dat in Skepter 25/1 verscheen.
Een te hoog zuuraandeel in de voeding kan -uiteindelijk- ook resulteren in o.a. vatbaarheid voor overtollig maagzuur (brandend maagzuur)
Praktisch:
Om erachter te komen wat de zuurgraad van het lichaam is en of veranderingen in het voedings-patroon het gewenste effect hebben kun je de zuurgraad van je urine meten. Deze behoort ’s ochtends een pH-waarde van ongeveer 7.1 te hebben.
Daarna daalt de zuurgraad in de loop van de dag, om rond 17.00 uur een waarde van 7.4 te bereiken. Is de pH-waarde van je urine lager dan 7, dan heb je een verstoorde zuur-/basen-balans. Is de pH-waarde lager dan 6, dan heb je acute acidose.
Teststrookjes om zelf de pH-waarde van je urine te bepalen koop je bij elke apotheek.
Zie verder ook de onderstaande links voor meer achtergrondinfo:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7806034
http://www.natuurdietisten.nl/detail.php?id=113&cod=103&page=9
De pH van urine heeft weinig van doen met de pH van het bloed. Iemand met acute acidose is volgens mij behoorlijk ziek. Als je niet in de gelegenheid bent een bloedtest te doen, maar de pH van urine gaat meten, zeggen de handboeken dat pas pH < 5,5 diagnostische waarde heeft. Dan bevat de urine driemaal zoveel H+-ionen als bij pH = 6, en ongeveer 100 maal zoveel als normaal bloed, en ongeveer 70 maal zoveel als de onderste grenswaarde voor bloed. Acute acidose is meestal een gevolg van een ernstige ziekte van nieren of je longen of een bepaald type vergiftiging. Dan ben je al bij de dokter. Het is volgens mij niet iets dat je zelf wel even met pH-testjes van de urine kunt constateren om het zelf te behandelen met dieet. Het eerstgenoemde artikel zegt dat personen die regelmatig last hebben van 'brandend maagzuur' (heartburn, dat is echt iets anders dan te lage pH van het bloed) dat wat vaker (de correlatie is 0,65) krijgen als ze behoorlijk zure dranken nuttigen zoals frisdrank met citrus. Goh. Als je te veel zuur in je maag hebt, dat ook nog de verkeerde kant uit gaat, dan wordt dat er niet beter op wanneer er een flinke hoeveelheid zure bubbeltjesdrank bij komt. Dat ze dat al in 1995 ontdekt hebben!
Jan Willem vind het dus een onzinnig idee, dat producten met een zuuroverschot brandend maagzuur kunnen doen triggeren (zie 25/1 – 10.36)
De link met het wetenschappelijk onderzoek geeft dus een duidelijk ander beeld.. Niet alleen frisdranken, maar ook
“alcoholic beverages (wines and beer), coffee, and (to a lesser extent) tea were associated with significant amounts of reported heartburn when compared with water”.
En dit principe geldt natuurlijk ook voor vaste voedingsproducten.
Veel mensen ervaren bijvoorbeeld maagzuurklachten als ze broodproducten hebben gegeten, maar hebben geen last van een warme prak, die dan ook overwegend basenvormend is (groenten, aardappels, stukje vlees).
Om een lang verhaal kort te maken, balanceer je hoofdmaaltijden altijd met een basenvormend product. Bij de broodmaaltijden kun je bijv. wortel, bloemkool, bleekselderij of komkommer nemen. Dit kun je prima rauw eten of (behoudens de komkommer) heel kort koken.. Je zult merken, dat je maaltijd beter verteert en dat brandend maagzuur uitblijft…
Het is eenvoudige scheikunde toepassen; groenten (rijk aan basen) neutraliseren zuren…
Blijf nooit te lang ermee rond lopen, want dan kunnen er o.a. slokdarmbeschadigingen ontstaan en dan is medicatie echt onvermijdelijk.
Eelco gaat gewoon door met zijn rare scheikunde.
“Brandend maagzuur” wordt veroorzaakt door maagzuur dat in de slokdarm terechtkomt. Als je dit door middel van voeding wilt tegengaan moet je vermijden dingen te eten zoals sambal die de maag prikkelen tot afscheiding van meer maagzuur (=HCl). Uiteraard geeft het toevoegen van zure stoffen (koolzuur, citroenzuur) aan de maaginhoud niet bepaald een vermindering van de hoeveelheid H+-ionen in de maag. Sambal en alcohol bevatten geen zuur, ze werken prikkelend.
De maagzuurafscheiding wordt niet beïnvloed door zoiets als de zuurgraad van het bloed. Dat heeft namelijk een vrijwel constante pH van 7,40 met een spreiding van 0,05 naar boven en beneden. Dat wil zeggen dat het aantal H+-ionen per miljard watermoleculen in het bloed varieert tussen 45 en 35 (in zuiver water is het trouwens 100, en in maagzuur 300.000 tot 30 miljoen). En de pH van het bloed heeft vrijwel niets te maken met het soort voedsel dat je eet.
De ideeën dat de ‘zuurgraad’ van een mens (urine, bloed, maag, dat dondert niet) onder sterke invloed staat van de vermeende zuurgraad of zuurvormende eigenschappen van voedsel, is een variant van de oude Griekse viersappenleer (humorentheorie), die leerde dat problemen met maag en darmen terug te voeren waren op overmaat of tekort aan bepaalde bestanddelen van het voedsel. Allemaal onzin. Net zo min als aarde, water, vuur en lucht de elementen zijn waaruit de wereld is opgebouwd, en net zo min als de gezondheid wordt bepaald door de juiste balans van slijm, bloed, zwarte en gele gal of de juiste hoeveelheid warmte (= vuur + lucht) en koude (= aarde en water), is er zoiets als ‘zuur’ en ‘base’ die behouden grootheden zijn en die je in balans moet houden met dieet.
Eelco schreef
Inderdaad, zulke principes zoals besproken in natuurgeneeskundige boeken worden niet onderwezen aan de universiteit, evenmin als de geneeskunde van Hippocrates, Galenus, Avicenna en Paracelsus daar wordt onderwezen (behalve dan bij het keuzevak Geschiedneis van de Geneeskunde). Fysici leren ook weinig over de natuurkunde van Aristoteles, scheikundigen niks over de alchemistische onderzoekingen van Newton, en ook bij de astronomen worden de details van het ptolemeïsche wereldbeeld slechts zijdelings behandeld. De geneeskunde is al lastig genoeg, je kunt van studenten echt niet verlangen dat ze ook nog eens een hoop verwarde onzin erbij leren.
Kan de discussie nou weer terug naar reiki?
Eelco heeft kennelijk geen idee wat nu eigenlijk het verschil uitmaakt tussen een pH van 7,1 en 7,4 in de maag.
“p” betekent in dit geval “negatieve logaritme” en “H” is de concentratie protonen (ook wel H+ ionen genoemd). Bij een pH 7 is dus die concentratie 10 tot de macht minus 7.
Even rekenen leert dat het wel een heel erg klein verschil uitmaakt, ofwel dat er heel erg weinig zuur of base nodig is om te variëren tussen pH 7,1 en 7,4, laat staan om die waarden te over- of onderschrijven. Gelukkig reguleert het lichaam snel en effectief. Het gaat dan ook inderdaad niet om de hoeveelheid zuur of base in voedingsmiddelen, maar om stoffen in voeding of drank die de maag prikkelen tot afgifte van maagzuur, een zo te zien door Eelco niet begrepen principe. Hij kan beter eens een modern boek opslaan in plaats van te vertrouwen op een obscuur boek over “natuurgeneeskunde”.
Inderdaad, na deze onzin gauw terug naar de andere onzin, nl. reiki.
Integendeel zelfs … bepaalde individuen zowel daar als hier, zijn helaas teveel overtuigd van eigen gelijk.
Met eten je zuur/base evenwicht regelen kan door smerig eten waardoor frequent braken, dat geeft immers een verlies van H+ ionen. De pH van maag, bloed of urine is allemaal van een andere orde vanwege andere processen. Brandend maagzuur heeft niets met maagzuur te maken maar met beschadiging van slijmvlies …
Reiki is wat het is, no-touch massage. Soms zijn mensen daar gevoelig voor. Stimulatie van magnetische lichaamenergie klinkt veelbelovend maar triggert anderen die deze woorden voor compleet andere begrippen gebruiken.
Heilzaam, zoals een goed boek, een streling van je lief of een prettige herinnering … niet meer niet minder maar zeker geen geneeskrachtige werking (hoewel, gezondheid is naast lichamelijk en sociaal ook geestelijk welbevinden …).
Waarom dat ook op baby’s werkt? Geen idee, maar trage slaapliedjes werken ook terwijl het in de buik van moeders absoluut niet stil is …
Nou, niets… dat lijkt me overdreven.
” Stimulatie van magnetische lichaamsenergie”
Laten we maar gauw ophouden met dit soort flauwekulzweefterminologie.
Het slaat werkelijk nergens op.
Eelco schreef: “De levensenergie is vaak ook heel duidelijk waarneembaar, als je net wakker bent geworden. Probeer dit maar eens uit.”
Wij noemen dat een ochtenderectie.