De laatste Skepter van jaargang 28 is gereed en vanaf begin volgende week in handen te krijgen. In dit nummer onder andere artikelen over de acupunctuurpromotie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, veel statistiek (p-waarden en Bayes), de wetenschappelijke zoektocht naar biologische ‘oorzaken’ van homoseksualiteit, en Vitamine D (‘Gemakkelijke geneeskunde’ of ‘baat het niet, het schaadt ook niet’?). De complete inhoud kunt u vinden door op de onderstaande cover van het nieuwe nummer te klikken.
Toegevoegd 29-11-2015: het coverartikel over de acupunctuur-promotie aan de Radboud Universiteit is nu al online te lezen.
Huidige abonnees zullen het nummer na het weekend in hun brievenbus aantreffen. Voor het aanvragen van een proefnummer of het afsluiten van een abonnement, klik ook op de cover.
NB Skepter verschijnt met ingang van 2016 weer met vier nummers per jaargang. In verband daarmee zal in 2016 de abonnementsprijs en de minimumdonatie met 10 euro omhoog gaan. De portitoeslag voor buitenlandse abonnees gaat eveneens naar 10 euro, ook voor Belgische abonnees.
Pepijn,
Mooi (om in de kleine eigen traditie te blijven, Rob, als vroeger hoofd, die daarbij dan vooral vaak schreef “je bent een van de weinigen die überhaupt ((of was het sowieso, of hoe dan ook)) reageerde), op deze nieuwste”. Vaak ging het zo, en dan uiteraard weer met hele ‘kleine’ maren! Skepticus van nature, tenslotte.
Belangrijke veranderingen: meer wetenschapsjournalisten aan het woord dan eerder, en vanaf 2016 weer vier keer per jaar een Skepter, met Hans van Maanen aan het roer. Zo, in de diepte en ruimte als Rob zelf ging, weet ik het nog niet helemaal zeker, of het ‘beter’ is, in iets wat nauwelijks te ‘verbeteren’ was, vooral als jij ‘bijna sterke taal’ gaat gebruiken in een van je uiteraard zeer gewaardeerde bijdragen.
Uiteraard genoten van de ervaringen van Piet Borst, en gelukkig met de uitleggingen van de relativiteit van p-waarden en betrouwbaarheidsintervallen, maar ” – en daar zijn we weer met het ‘narcisme’- in je eigen artikel mbt UWV en helderziendheid (ik weet het sinds Rob) daar had een commentaar als ik zelf gaf bij de taalgenoten niet misstaan:
Lieverd, (laten we vooral zo beginnen, er staat hier een gorilla altijd paraat, die nooit wilde duidelijk maken, voor zover ik weet, dat hij een hommage wilde zijn aan een van de moedigste onderzoeksters in Afrika naar de gorilla, hij veronderstelde waarschijnlijk gewoon dat je dat begreep, tja hoe ‘verondersteld’ wereldwijd en wereldwijs kun je het hebben), er is heel veel te vinden over de ‘irrationaliteit’ of nog veel erger mbt dit onderwerp. Er is een zekere code met aanwijzing hoe je met ‘links’ omgaat bij de skeptici. De geformuleerde ‘verwondering’ door u/ jou kan natuurlijk niet anders eindigen dan als een ‘welkom’ in de wereld ‘ook niet dood achter de computer gevonden willen worden’. Commercie, nog meer dan het waanidee van de Mom en haar Dochter, is een vijand van Skepp en Skepsis, imho. Zie het Format dat een zekere KRO in Nederland in ongeveer 2007 aankocht en de door mij nog steeds betreurde Rob Nanninga zo intensief becommentarieerde. Het is in de eigen menselijk gegeven tijd een soort huilen met de pet op.
Heb je de ‘evolutie’ van de moderne ‘europese’ mediaal wel eens gezien: een blondharig ietsigs in de nacht dat een mooie toekomst… daar kan toch niks nieuws…. zoek en geniet van echt ’te veel’ aan wetenschappelijk onderbouwde ‘onzin’.
In de ironie kan het niet anders : mijn grootmoeder voorzag in 1917 dat ik de grootste domoor van de familie was, en ze had nog gelijk ook in termen van fysieke ‘halve’ kastelen.
Maar dat bedoelde ik niet eens, Pepijn.
Dit was wat eerder en scherper: Tja, een lerende ‘maatschappij’ vormen we samen niet, nietwaar, om een modernisme van een van onze hollandse filmers met Amerika-ervaring ongeveer of in bijna het tegengestelde te citeren, nietwaar. De schoonheid van het woord ‘nietwaar’. Is in’t it? (Of zo vertaald. Heb ik geen gelijk in mijn perceptie? Die mooie open vraag, die echter een nieuwe plaag wordt, nu al aanwijsbaar in een Volkskrant, nietwaar?) Een woord voor de skepticus als een hostie op de tong van de priester? Het ‘erge’ aan dit verhaal van de helderziendheid is steeds weer: bestuur heeft geen notie van wetenschap, nou daar moet je vervolgens als wetenschapper maar weer mee ‘dealen’.
Helderziendheid is voor pakweg een half miljoen guldens vooral ook ‘praktisch’ onderzocht, met een proefschrift en een verantwoording in een boek, door mezelf. Psychologie ‘voor het volk’ en staand voor nog erger onheil: de psychotherapie overschat zichzelf ook nog voor een kwart, volgens een bericht in de Volkskrant vandaag in Nederland.
Volgens de ‘cognitieve’ gedragstherapie ben ik in elk geval een ‘zinloos mens’ geweest met die opgave ooit: het bestuur en het juridicisme (nieuwe en terechte term, zoals dat economisme) zal de wetenschap altijd gaan overheersen, tenzij het hen/ haar handiger uitkomt dat niet te doen: werpen met munten en juridische zaken:
HELDERZIENDHEID ALS GAVE BESTAAT NIET, luister potverdriedaaglijkse ergernis nou eens naar je eigen opgaven binnen de democratie, al was het ooit democratie en mogelijk altijd: recht vóór en niet na ‘ethiek’ en ‘ethiek’ vóór en niet na ‘wetenschap’?
En dan nog de democratische ‘afspiegeling’ van ‘wetenschap’ waarvoor eerder dat half miljoen?
God zij met mij, maar dat zal niet lukken. Ik ben, je raadt het al helder ziend, nou ja, niet echt natuurlijk. Bekijk dat “Helderziendheid bekeken’ (ik was pas 40) bij Skepsis Nederland nog eens, en nog steeds hoor ik bepaalde ‘songs’ die Rob koos bij de nog grotere opvattingen. Tja, helderziendheid, het was een sub-sub in de veel grotere wereld van ‘rationele incontinentie’, verzin ik maar even voor hem, bij deze dus ook een ‘voorbeeld’. Ik lul maar wat: een ‘opleiding’ tot ‘helder zien’ is geweldig maar een opleiding tot helderziende niet.
Pepijn,
misschien is het mogelijk de eerste (wat al te spontane) reactie toch te vervangen, niet wezenlijk, maar de hoeveelheid overgeslagen denkstapjes en taalfoutjes staan me bij nader inzien toch wat tegen.
Mooi! (om in de kleine traditie te blijven, die ik met Rob Nanninga opbouwde, als vroeger hoofdredacteur, die daarbij dan vooral vaak terug schreef “je bent een van de weinigen die überhaupt ((of was het sowieso, of hoe dan ook)) reageerde), op deze nieuwste Skepter”. Vaak ging het zo, en dan uiteraard weer met hele ‘kleine’ maren van mijn kant. Ook scepticus van nature en later skepticus van nurture, tenslotte.
Belangrijke veranderingen in het lezen van de nieuwe Skepter: meer wetenschapsjournalisten aan het woord dan eerder, en vanaf 2016 weer vier keer per jaar een Skepter, met Hans van Maanen aan het roer.
Zo zei ik het eerst, maar dat is natuurlijk ook onzin. Rob beschouwde zichzelf juist ook als wetenschapsjournalist, en als je dan gaat ’tellen’ is er niet zo veel veranderd in de ‘hoeveelheid’ wetenschapsjournalistiek in het huidige blad, en toch blijf je het grotere ongeduld van de echte bèta’s soms voelen . Welke ‘onzin’ nog meer, en het ‘wrange’ van betekenisgeving , zie bijvoorbeeld maar weer eens de ‘bijna-geweldadigheid’ van een blog als dat van Emanuel Rutten: meteen pas in zijn ‘sas’ als er een ‘echte’ aanslag op de eigen meer ‘logische’ geest plaats vindt.
Zo, in de diepte en ruimte als Rob zelf ging (niet in die grenzeloze zwarte-gaten diepte van , weet ik het nog niet helemaal zeker, of het ‘beter’ is, in iets wat nauwelijks te ‘verbeteren’ was. Die zin laat ik maar.
Daar moest een zin eindigen, en had ik je moeten complimenteren met het blootleggen voor het nagaan voor hoe de ‘wetten’ werken, en dit soort ‘mogelijkheden’ ook kunnen ontstaan.
Vandaar: met vooral als jij ‘bijna sterke taal’ gaat gebruiken in een van je uiteraard zeer gewaardeerde bijdragen, reageer ik veel te ‘emotioneel’. Nou ja, valt ook wel mee, maar toch, als ik het woord lieverd schrijf, draait mijn hals steevast van links naar rechts, en niet andersom, (Tenzij ik me de asbak daar herinner, of wie weet zich daar nog altijd bevindt.)
Uiteraard genoten van de ervaringen van Piet Borst. Dat blijft. Dan vervalt wel de eerste reactie op een van de
meldingen op een forum, waarmee toch ‘meteen tot één verhaal samen’ tegen de rationele incontinentie’ zou gekomen moeten kunnen komen. In dat verband dan ook weer nooit een rationeel ’tegenargument’ van Rob.
Dus de Lieverd-passage geschrapt.
Blijft over: Verhoeven, en dat laat ik maar zo, op dat is in’t na. Die i te veel, ook al weer een hint naar streven naar ‘verbindende’ metaforen, dus nogmaals: (en bepaalde passages schrap ik maar even, want te ingewikkeld):
Dit was wat eerder en scherper, Pepijn: Tja, een lerende ‘maatschappij’ vormen we samen niet, nietwaar, om een modernisme van een van onze hollandse filmers met Amerika-ervaring ongeveer of in bijna het tegengestelde te citeren, nietwaar. De schoonheid van het woord ‘nietwaar’. Is
n’t it? (Of zo vertaald. Heb ik geen gelijk in mijn perceptie? Die mooie open vraag, die echter een nieuwe plaag wordt, nu al aanwijsbaar in een Volkskrant, nietwaar?) Een woord voor de skepticus als een hostie op de tong van de priester? Het ‘erge’ aan dit verhaal van de helderziendheid is steeds weer: bestuur heeft geen notie van wetenschap, nou daar moet je vervolgens als wetenschapper maar weer mee ‘dealen’.
Helderziendheid is voor pakweg een half miljoen guldens vooral ook ‘praktisch’ onderzocht, met een proefschrift en een verantwoording in een boek, door mezelf. Psychologie ‘voor het volk’ en staand voor nog erger onheil: de psychotherapie overschat zichzelf ook nog voor een kwart, volgens een bericht in de Volkskrant vandaag in Nederland.
Volgens de ‘cognitieve’ gedragstherapie ben ik in elk geval een ‘zinloos mens’ geweest met die opgave ooit: het bestuur en het juridicisme (nieuwe en terechte term, zoals dat economisme) zal de wetenschap altijd gaan overheersen, tenzij het hen/ haar handiger uitkomt dat niet te doen: werpen met munten en juridische zaken:
HELDERZIENDHEID ALS GAVE BESTAAT NIET, luister potverdriedaaglijkse ergernis nou eens naar je eigen opgaven binnen de democratie.
En dan nog de democratische ‘afspiegeling’ van ‘wetenschap’: waarvoor eerder dat half miljoen?
God zij met mij, maar dat zal niet lukken. Ik ben, u raadt het al helder ziend. Nou ja.
Och ja, Pepijn, laat beide versies maar staan , om de reflectie en variabilteit (die spelling zou moeten mogen in mijn taalgevoel, maar ‘mag’ niet officieel) staande te houden: want verhaal: er groette mijn een Syriër in Assen op de fiets van links met als teken drie draaiende vingers dat ik voorrang had, en dat had ik ook, wee je gebeente, verzekering, want desondanks werd dat geen direct ‘ongeluk’.
Beste Henk,
Een tweetal lange commentaren die deels aan mij gericht zijn, verdienen op zich een antwoord. Maar na twee keer lezen kan ik er nog weinig concreets van maken, ben ik bang. Het is mij te hermetisch opgeschreven. Wat bedoel je precies met het ‘narcisme’ in mijn stuk over de glazenbolsubsidie? En wat met ‘bijna sterke taal’?
Beste Pepijn,
Hermetisch is een mooi eufemisme voor onhelder. Een boetekleedje past me inderdaad. Probeer het een derde keer, met het verzoek de eerdere twee versies dan liefst te verwijderen.
Het artikel UWV betaalt opleiding tot helderziende. Met ‘bijna sterke taal’ (beter was misschien ‘in niet mis te verstane woorden’) concludeert Pepijn van Erp: “Dat de overheid mensen helpt een zelfstandig inkomen te verwerven is een goede zaak, maar om ze te begeleiden met flessentrekken en kwakzalven is te zot voor woorden”. De complimenten verdient het artikel vooral met het blootleggen van het nagaan voor hoe de ‘wetten’ werken, juist in dit specifieke geval, en er dan dit soort ‘mogelijkheden’ ook kunnen ontstaan.
Heel ‘narcistisch’ aan mijn eigen werk in het verleden denkend, hier op de website te vinden: leidt dan tot enige ergernis: de ‘overheid’ neemt (soms/ vaker) ooit door haarzelf betaald onderzoek niet serieus. Het deed me ook even denken aan een gevalletje ergernis van iemand uit de jaren van de gulden. Uit mijn geheugen (ik ga het niet napluizen): Piet Vroon ergerde zich kapot aan het feit dat velen de rijksdaalder – munt beplakten omdat het verschil met de gulden – munt net niet groot genoeg was. Als ik me goed herinner was er volgens Piet Vroon in die tijd al psychonomisch onderzoek beschikbaar dat het ‘minimale’ verschil aangaf, om dat ongemak te voorkomen . (Meer over te zeggen, maar dan wordt het te lang.)
Bij ergernis wil het bij mij nog wel eens gebeuren, dat ik die zelf probeer te bezweren door een wat bredere context te ‘schetsen’, en wat ironisch te worden, en daar werd het in dit geval zeker niet meer helder van.
Dat er met RN een gewoonte was ontstaan om in elk geval iets te zeggen over zijn nieuwste product, doet verder niet ter zake, want dat was via privé mail. Dus het gaat niet aan om over de overige artikelen iets te zeggen aan jouw adres op de aankondiging van de nieuwe Skepter.
Dat ik mijn ‘verontwaardiging’ over die UWV-opleiding elders ook al onder woorden bracht, doet eveneens niet ter zake, want voegt inhoudelijk ook weinig anders toe dan ‘verwarring’ en tussen de regels door ook nog allerlei aarzeling over (het effectieve nut van) ook het skepticisme en haar enorme baaierd aan onderwerpen.
Dat ik sinds mijn kennismaking met Skepsis in 2007, die juist naar aanleiding van die helderziendheid plaats vond, ook nog verstrikt ben geraakt in allerlei zaken mbt eventueel verschil tussen geloof en bijgeloof (waarbij het gegeven dat religie geen onderwerp van Skepsis is), is tot daar aan toe, maar dat ik dat nu ook nog ter berde bracht, was uit den boze, zeker om nog begrijpelijke tekst over te houden.
De anekdote over de fietsende immigrant (laat ik voorzichtiger zijn over zijn afkomst want dat weet ik natuurlijk niet) doet natuurlijk de deur dicht (alleen al het van nul en generlei waarde zijn van de anekdote op zich en toch gebeurd): hij springt, van links komend snel en onhandig van de fiets, – mogelijk pas net fietsen geleerd – steekt drie vingers op, daarbij zijn pols draaiend, en naar ik als mede-verkeersdeelnemer ‘moet’ aannemen ‘moet’ begrijpen dat dat als teken gold dat ik ‘voorrang’ had, en dat had ik ook. Maar voor hetzelfde geld ‘voelde’ hij zich geërgerd dat ik hem geen ‘voorrang’ verleende. Over ‘hermeneutisch’ gesproken. Groet.