Hoe word je rijk en succesvol? De deskundigen die in de dvd-film The Secret aan het woord komen, weten het antwoord uit eigen ervaring: ga anderen vertellen hoe ze rijk en succesvol kunnen worden! Schrijf daar bestsellers over, organiseer seminars op cruiseschepen of sticht een spirituele beweging en ga channelen. Hoe meer je op deze manier verdient, des te beter kun je jezelf presenteren als het levende bewijs van de effectiviteit van je methode. Probeer vooral in de tv-show van Oprah Winfrey te komen, dan vliegt het geld je tegemoet.
Het Geheim dat op de dvd wordt onthuld, was al bekend bij grote denkers zoals Newton en Einstein, maar zij spraken er zelden in het openbaar over. Het is de Wet van Aantrekking, die ervoor zorgt dat ieder mens krijgt wat hem of haar toekomt. Alles wat je in je leven tegenkomt, heb je zelf aangetrokken. Als je ergens veel aan denkt, dan trek je het als een magneet naar je toe. De beste manier om iets te krijgen is je voor te stellen dat je het al hebt en de bijbehorende emoties te ervaren. Voel je rijk, dan zul je rijk worden. Het ‘universum’ levert alles op bestelling. Voel je goed, dan zorgt de Wet van Aantrekking dat je goed ontmoet en alles krijgt wat je nodig hebt om je goed te blijven voelen. Er is genoeg voor iedereen.
De auteur Jack Canfield wilde honderdduizend dollar verdienen met zijn boek. Hij tekende vijf nullen op een biljet van 1 dollar en keek daar dagelijks naar, terwijl hij zich voorstelde dat hij het geld al had. Toen hij de National Enquirer in een supermarkt zag liggen, bedacht hij dat de lezers een goede doelgroep vormden. Zes weken later ontmoette hij een freelance journaliste die wel een stuk over hem in de roddelkrant wilde schrijven. Hij verdiende dat jaar bijna een ton en stelde zich ten doel met een volgend boek een miljoen te verdienen. Ook dat lukte, waarmee is aangetoond dat het werkt.
Cathy Goodman hoorde dat ze borstkanker had. Maar ze geloofde met heel haar hart dat ze al genezen was en prevelde voortdurend ‘dank u voor mijn genezing’. Na drie maanden was ze weer helemaal gezond, zonder behandeling.
Helaas zit er ook een keerzijde aan de Wet. Veel mensen denken aan dingen die ze niet willen. Ze piekeren bijvoorbeeld over hun schulden. Dat heeft tot gevolg dat ze nog meer schulden krijgen, want de Wet van Aantrekking houdt geen rekening met het woordje ‘niet’. Als je kijkt naar de ellende waarin je zit, dan krijg je daar nog meer van, ook al wil je dat niet. Wees niet bang dat er weer een rekening op je mat zal vallen, maar stel je voor dat het een vette cheque is. Praat niet te veel over ziekten, want dan word je ziek.
Voer geen strijd of actie, verzet je nergens tegen, maar zorg dat je krijgt wat je hebben wilt door de juiste gedachten uit te zenden. Het universum zorgt er dan voor dat die zich manifesteren. Wees dankbaar voor je zegeningen, zodat je er meer van krijgt. Zo creëren we elk de wereld die bij ons past. Toeval bestaat niet. Maar we hoeven niet te weten hoe het universum werkt. We hoeven slechts te geloven dat het al onze dromen kan laten uitkomen. De wereld is perfect en onze mogelijkheden zijn onbeperkt.
Rijkdom en commercieel succes kunnen worden gezien als een teken van spirituele groei, als een expressie van de rijke ideeën in je hoofd, waar je niet veel voor hoeft te doen.
Veel Amerikanen voelen zich aangetrokken tot deze optimistische en platte versie van het new-agegeloof, met wortels in de New Thought beweging uit de 19de eeuw. Larry King van CNN neemt de prosperity goeroes (en hun valse doctorstitels) naar het schijnt heel serieus en Oprah Winfrey gebruikte twee uitzendingen van haar tv-show om het geloof krachtig te promoten. Ze is zelf zo bedreven in de Wet van Aantrekking dat ze naar men zegt al tweeënhalf miljard dollar heeft vergaard. Ze is een supersterke magneet.
Het geloof is niet in alle opzichten onzin. Op het terrein van menselijk relaties is het bijvoorbeeld waar dat een vijandige houding vijandschap oproept. Positieve gedachten leveren ook meer op dan depressieve. Maar dat valt gewoon binnen de normale wetenschap. Dat hoeven we niet te verklaren met een geheime wet die het hele universum beheerst en afstemt op wat mensen denken en voelen. Er is geen reden om aan te nemen dat alles wat mij overkomt met mijn gedachten te maken heeft. Ten eerste ben ik niet alleen op de wereld (u bent er ook nog) en ten tweede lukt het mij zelfs al niet om de val van een dobbelsteen te beïnvloeden.
‘Wanneer je dingen ziet die je niet wilt ervaren, spreek er dan niet over. Schrijf er niet over. Sluit je niet aan bij groepen die zich er zorgen over maken. Doe je best om ze te negeren’, sprak Abraham bij monde van mevrouw Hicks. Deze pagina had dus beter blanco kunnen blijven, want het wordt nu alleen nog maar erger. Skeptici trekken zelf de onzin aan.
Deze tekst verscheen eerder in Skepter 20(1).
Ik heb het boekje gekocht nadat ik Robs verhaal had gelezen. Het is wel een erg klein boekje. Een voorzichtige telling levert dat het ca. 45000 woorden telt; de illustraties slaan nergens op, want da’s elke keer een plaatje van een lakstempel, en naar schatting bestaat een derde van de tekst ook nog eens uit ca. 240 letterlijke citaten van in totaal ongeveer 45 verschillende personen, met als toppers (meer dan 20) personal coach Bob Proctor, metafysisch marketingspecialist Joe Vitale, goeroe Michael Beckwith en persoonlijkegroeiconsultante Lisa Nichols.
Dat maakt allemaal een verwarde en onoriginele indruk.
Soort van what the bleep?
Ik denk de je het woordje kosmos moet vervangen door het onbewuste (wat in wezen toch alles aanstuurt,wetenschappelijk ook bewezen),door op het bewuste rationele vlak ergens bevlogen mee bezig te zijn,vervolgens het los te laten
gaat het onbewuste deel van de psyche er verder mee aan de slag,(heel eenvoudig voorbeeld een woordje waar je niet op kunt komen als je het loslaat schiet het je te binnen)in wezen heeft het allemaal denk ik te maken met het progammeren van het onbewuste,je ziet in de praktijk ook vaak dat mensen die echt ergens door bevlogen zijn hun doel ook bereiken,dat geeft toch wel te denken.Zelf heb ik ook wel eens ervaren dat intensieve wensgedachten mits lang genoeg volgehouden een bepaald effect sorteren,gedachtekracht bestaat wel degelijk.kijk ook maar eens naar fenomenen als telepatie.
@ragnar, de grote krachten die aan het Onbewuste worden toegeschreven komen mijns inziens uit dezelfde broddelhoek als The Secret. Er is wetenschappelijk weinig tot niets ‘bewezen’ in deze hoek, het gegeven stamt goeddeels uit de theorieën van Jung en Freud, die tegenwoordig weinig voeten in de aarde meer hebben.
Telepathie mag inmiddels toch ook wel bij de graag-gewild-maar-niet-gevonden berg afval worden gezet. Na meer dan 20 jaar onderzoek had er toch wel ergens een keer iets reproduceerbaars tevoorschijn moeten zijn gekomen? De paar statistische vergissingen of moedwillige verrekeningen en duizenden anekdotes die anderszins te verklaren zijn ten spijt.
Of het nu het universum, de kosmos of je onderbewuste behelst, het zou toch belachelijk zijn als je iets alleen maar heel graag hoeft te willen om het te krijgen.
Het feit dat mensen die enorm bevlogen zijn hun doel vaak bereiken (vergeet niet dat je véél minder hoort van bevlogen mensen die hun doel niet halen, succesverhalen zijn over het algemeen een stuk lekkerder om te vertellen/publiceren), heeft meer te maken met de hoeveelheid tijd en energie die ze er daadwerkelijke in stoppen. Niet met hoe graag ze het op een piepende schommelstoel op hun achterplaatsje een paar jaar lang vreselijk gaan zitten willen.
*schrijft op een briefje “kortere zinnen maken” en wil dat heel graag*
Hé. Dat werkt dus wel. Nu al.
Ragnar leer mij ook zo praten! Ik wil ook rijk worden, bevlogen zijn, mij bewust worden van me onderbewustzijn (of moet ik zeggen mijn onbewustzijn?), gelukkig zijn, een doel bereiken en boven alles onzin kunnen uitkramen!
Ik heb al meerdere gevallen gehoord dat mensen in plaats van rijk te worden juist de afgrond in gingen nadat ze zich met de Secret gingen bezighouden.
Natuurlijk hebben de Secretters daar ook een verklaring voor want dan ben je er niet oprecht en zuiver mee bezig. Ook ik ontmoet met regelmaat (best heel aardige!) mensen die helemaal into the Secret zijn, en dan denk ik: “Tja…” want ik wil ze dan toch in hun waarde laten, maar ik denk er het mijne van.
Spiritueel shoppen is helemaal in, en dat vind ik erg goedkoop, want het het heeft weinig tot niets met de innerlijke verrijking te maken die de Secretters als motief opgeven. De ware motieven zijn vaak weer the same old story, namelijk meer geld willen bezitten.
En geld, dát kun je niet meenemen als je de aarde verlaat en je fysieke jas aan de kapstok hangt.
@ Jan Willem
Als je het Secret boekje koopt, doe je mee aan het ‘succes’ van The Secret. 😉
@ Sten
Ja, ik heb ook lang geaarzeld, maar ik heb mijn geweten in slaap gesust met ‘je moet het wel gelezen hebben om erover te kunnen oordelen’.
@ J.W.: je kan het downloaden via torrents als e-book, als je je compie er hard genoeg aan laat denken. Dan draag je bij aan je eigen succes, althans geld wat je niet uitgeeft! 😉
@ Liesbeth
Dank je wel. In dit geval had ik toevallig een uurtje over in Amsterdam en daarna nog in de trein (waar ik boven het werkje in slaap ben gevallen). En de pretentieuzigheid van het dikke glanzende namaakperkament dat heb je toch niet met een e-book.
Nou, met zo’n hele foute, veul te dure iPod? 😉
@ Jan Willem
Ik heb hem niet gekocht. Als iets zo massaal verkocht wordt, ben ik automatisch al niet meer geïntereseerd, want de smaak van de massa is meestal niet om over naar huis te schrijven. 😉
De hobby ‘scepticisme’ brengt soms met zich mee dat je dingen moet lezen waar je het niet mee eens bent. Momenteel werk ik me tijdens treinreizen e.d. door Het Veld: de zoektocht naar de geheime kracht van het universum van Lynn McTaggart. Dat heeft op elke pagina wel iets waarvan je denkt nounou. Ik ben op driekwart. Andere sceptici hebben niet eens de moeite genomen om het boek door te werken. Lynns these dat het zogenaamd nulpuntsveld die geheime kracht is, is om te beginnen al zo’n onzin dat vrijwel iedereen die weet wat dat veld is (een soort rekentruc om de kwantummechanica te interpreteren, en zeker niets iets dat op enigerlei manier te beïnvloeden valt of dat voor iets anders dan elementaire deeltjes van belang is) er niet eens aan begint. Wat moet je nou met een boek dat verwijst naar het bekende natuurkundige tijdschrift Psychical Review Letters en dat de resultaten van Benveniste ophemelt?
@ JW Ik had nochtans begrepen dat het in de kwantummechanica bewezen is dat degene die observeert, de beweging van de deeltjes beïnvloedt…
En je noemt iets onzin, weet je wel zeker dat het dat is? Want anders zou dat ook geen ‘zakelijke’ benaming zijn.
@ Sten
In de k.m. gaat het over kleine deeltjes die zich afhankelijk van de gekozen waarnemingsmethode manifesteren.
Een eenvoudige metafoor is het bepalen van plaats en frequentie van een golfverschijnsel. Pak je een groot stuk van de golf, dat weet je niet waar die is, maar je kunt het aantal golfjes en dus de golflengte goed bepalen, en als je een klein stukje golf pakt is het net andersom.
Dit product van onzekerheden in metingen is echter heel klein, namelijk 0,000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 1 joule seconde, dus voor macroscopische zaken verwaarloosbaar. Voor kleine deeltjes zijn er wel effecten. In dit verband is een meting alles waarbij een macroscopisch effect optreedt. Je moet bij metingen van zulke verschijnselen nog uitkijken, want gedurende de meting mag geen decoherentie optreden, dat wil zeggen andere interacties met de buitenwereld dan met het meettoestel.
Je kunt echter niet een deeltje naar links of rechts laten gaan door de act van waarnemen.
@ JW
Ik denk dat nog lang niet alles bekend is. Bij de wetenschappers bijvoorbeeld.
Tja,de waarheid ligt toch meestal in het midden,m.i.is het vaak heel moeilijk echt hartstochtelijk iets te willen en de nodige psychische energie d.m.v.concentratie en gevoel langdurig hiervoor te genereren (heeft eigenlijk met meditatie en concentratie te maken) en daarna de wens los te laten,de praktijk leert dat vaak wensen en gevoelens alle kanten uitwapperen en snel ook weer vervagen.
Vandaar dat er niets tot stand komt.Ik ben er van overtuigd dat de mens veel meer potentieel in zich heeft
dan dat eruit komt,dit alles heeft met disciplinering en bezieling (omtrent een te bereiken doel)van de geest te maken.
Wat de moderne psychologische inzichten van het onbewuste betreft zou ik het boekje “Het slimme onbewuste” van Ab Dijksterhuis ter lezing (en lering) aanbevelen.goh,zit ik de boel hier ook nog te promoten.
@J.W. Bij Noorderlicht stond op hun site iets over iemand die weer eens een theorie van het Alles heeft bedacht, had je die al?
http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/37803325/
Garrett Lisi is ‘niet zomaar iemand”. Iemand die gepromoveerd is in de elementairedeeltjestheorie en die exceptionele Liegroepen snapt (ik ben nooit verder dan een beetje pootjebaden in G2 gekomen) is heel wat anders dan van die lui waarbij je op regel 2 van hun manuscript al weet dat het vullis is.
New Scientist had twee weken geleden er een stuk over.
De exceptionele Liegroepen zijn structuren die verband houden met symmetrieën van het zogeheten octavenvlak. Octaven zijn in dit verband de meest algemene generalisaties van complexe getallen. De G2 die in het artikel in New Scientist staat is de symmetriegroep van de octaven zelf, als ik het wel heb. Die exceptionele groepen zijn wel vaker geprobeerd in de theoretische fysica. Die diagrammen zijn niet de groepen zelf maar afgeleide structuren.
Je kan nou wel lachen om een surfer met een PhD, maar een eeuw geleden was er een patentklerk in Bern die nog bezig was te promoveren met een aantal buitengewoon vruchtbare ideeën. We zullen wel zien.
Bruna verkoopt naast Rhonda Byrne’s “The Secret” ook de Nederlandse versie van “The Secret of “The Secret”” van Karen Kelly, zelfde formaat, soortgelijke voorkant, maar geen plastic verpakking ter verhoging van de geheimzinnigheid. Uitgever is Forum A’dam, kost 12,50. Er staat aanzienlijk meer tekst in dan in “The Secret”, zo te zien behoorlijk skeptisch. Het gaat onder meer over de Amerikaanse New Thought-beweging en de marketingtechnieken waarmee “The Secret” gepromoot werd. Zouden van dit boek ook 200.000 exemplaren verkocht worden ?
The Secret is veel te beknopt,je kan beter de zeven sprirituele wetten van succes van Deepak Chopra lezen,
hij put zijn kennis uit de Ayurveda,boeken van wijsheid ,duizenden jaren oud.Heel interessant boekje.
Zelfs in de Bijbel staat:U geschiede naar Uw geloof(Marcus 8:13)maar ja ieder mens heeft toch zijn eigen waarheid,voel je je daar gelukkig bij prima.
Voor mij is de buitenwereld een reflectie van je innerlijke wereld.Maar okay ieder zijn mening.
Deepak Chopra? De schrijver van Ageless mind, ageless body? Ik sprak Michael Shermer begin dit jaar nog over Chopra, Shermer had hem pas daarvoor nog ontmoet. Volgens Shermer zag Chopra er niet goed uit – buikje, rimpels, uitzakkende huid onder de kin enz, kortom, Chopra zag er uit zoals iemand van zijn leeftijd er normaal uitziet. Zou Chopra zijn eigen leer soms niet gebruiken? Of niet snappen? Ik zag Chopra ook nog bij een interview met Richard Dawkins. Chopra heeft al jaren de mond vol over kwantummechanica hier en k.m. daar en dat het zijn gelijk bewijst. Bij Dawkins gaf hij eindelijk toe dat hij het niet over de wetenschap van de k.m. heeft maar dat het slechts een ‘metafoor’ is. Een metafoor voor wat dan? Maar dat kwam er niet uit, want hij weet dat hij dan weer onderuit gaat. Dus vergeet al dat gepraat over ‘waarnemerseffect’, ‘decoherentie’ enz. Het wordt slechts als metafoor gebruikt, dus je kunt ervan maken wat je wilt (als je tenminste Chopra en/of The Secret aanhangt).
Luister ook eens naar Julia Sweeney in haar performance ‘Letting go of God’ (te verkrijgen op CD). Daarin vertelt ze hoe ze helemaal onder de indruk was van Chopra en dus maar eens les in kwantummechanica nam. Ze trok al na een paar lessen de volgende conclusie, in haar woorden: “Deepak Chopra is full of sh*t”. (excusez le mot)
Ja maar natuurlijk,maar hoe je ook over de man denkt,
hij is van vlees en bloed dus veroudert ook,dat is toch niets bijzonders,zelf heb ik trouwens altijd wel altijd een honger naar kennis gehad dus put ik uit vele bronnen,occultisme,religie,Ayurveda,Zen-boeddhisme,vanuit een breed vlak zie ik wel dat dingen allemaal op hun plaats vallen,citeer ik weer de Bijbel,(hoewel ik beslist geen fanatiek e.o figuur ben)zoek en gij zult vinden,ieder bewandelt dan zijn eigen weg maar blijf niet teveel ergens in steken,overal zit wel iets van waarheid in,ook in de boeken van Deepak Chopra.
Ach ja,wat is wijsheid?Ga er maar vanuit dat het menselijk intellect bij dit soort vraagstukken niets voorstelt,er is een soort werkzaamheid van oorzaak en gevolg actief wat wij bij lange niet kunnen doorzien.dus probeer al die hersenactiviteit door middel van b.v. meditatie tot rust te brengen en wacht maar af,wie weet.
Ragnar,
Dat Deepak Chopra veroudert is dus wel iets bijzonders, gezien het feit dat hij beweerd het geheim te hebben om niet ouder te worden. Ergens klopt er dus iets niet.
De ‘bronnen van kennis’ die je noemt geven wat mij betreft alleen kennis over de psychologie van de mens, vooral waar het de noodzaak om in onzin te geloven betreft. En in het laaste stuk dat je schrijft na ‘wat is wijsheid’, dat is een stuk dat m.i. een essentieel verschil weergeeft tussen mijn en jouw denken. Jij ziet daar waarschijnlijk een diepe waarheid staan. Ik zie daar woorden staan die correct gespeld zijn en zinnen met een correcte grammatica maar verder een totaal gebrek aan inhoud. Ik kan me bv echt niets voorstellen bij ‘een soort werkzaamheid van oorzaak en gevolg’. Kun je mij het eens proberen uit te leggen? Misschien helpt het als je mij voorsteld als iemand die door een soort gebrek moeite heeft met het begrijpen van spirituele praat.
Ik kan mij niet voorstellen dat iemand een middel heeft gevonden tegen een heel natuurlijk proces n.l. fysieke aftakeling,misschien is dat wel in een andere context bedoelt.(denk ik),hoe weet ik niet,zou ik het boek moeten lezen.
Psychologie (alhoewel deze wetenschap nog niet zo lang bestaat)is inderdaad een invalshoek om naar de mens te kijken en het fenomeen mens te bestuderen.
Wat jij als onzin benoemd en ik ervaar als een diepe waarheid heeft met gevoel en interpretatie te maken.Alles is niet in woorden en intellect te vangen,wij mensen zijn uitgerust(mijn mening)met zoveel meer antennes,ik wil niet het clichematige :Er is meer tussen hemel en aarde gebruiken,maar het feit beschouwend dat wij op een heel klein planeetje in een oneindig grote kosmos vertoeven en het mysterie en wonder van ons bestaan vervult mij in ieder geval met groot ontzag,intellectueel kan en hoef ik daar ook niks mee.(zou ook niet lukken,trouwens).Als jij dat als spirituele praat benoemd,prima,dat is jouw waarheid.
Omtrent een causaal verband tussen oorzaak en gevolg voor ons niet waarneembaar zou je eens over het begrip “Synchroniteit,”waar Jung,een der grondleggers van de Psychologie,over schreef eens moeten lezen.Wel interessant.Verdr heb ik waardering voor je reactie en sta wel open om verder met je te discussieren.(met jouw goedvinden,natuurlijk).
@ ragnar
Je hebt helemaal gelijk, in het bestuderen van de Rhimor-literatuur is mij ook opgevallen dat het altruïstisch samenlopen van krachtvelden vanuit de derde chakra wel degelijk een causaal verband heeft met de Joods-Christelijke cultuur van de Kaballa. Om maar te zwijgen van de synchroniteit die je voelt op het moment dat je de klankschaal zo’n flinke mep geeft dat die op het hoofd van je voorouders valt. Een hele diepe waarheid. Het is mijn waarheid, een waarheid die ik eigenlijk niet kan delen zo diep maar die ik toch met je wil delen als je bij mij een epibreerweekend boekt in mijn boerderij te trutterveen (volpension).
zucht…
Misplaatst sarcasme,pseudeo intellectuele superioriteit,
allemaal afweermechanismen (gebaseerd op angst?) om de meest basale belangrijke dingen niet onder ogen te (hoeven)willen zien.
Ik zou jou eens willen uitnodigen eens gewoon naar binnen te kijken zonder al die vervelende mentale ballast,wie weet wordt je dan wel eens echt wakker.
Ieder verder een prettige Kerst toegewenst.
@ ragnar
Kun je die meest basale belangrijke dingen even kort samenvatten? Dus zonder ballast?
Weer wordt het een intellectueel spelletje.Betreft het mysterie van bestaan en niet bestaan.Kan niet even kort samengevat worden,is een kwestie van(individueel ervaren)vandaar mijn respons aan Dick.
Kritisch dingen beschouwen is niks mis mee,in de loop van de evolutie is onze Neo-cortex redelijk goed ontwikkeld,maar ook in staat de begrenzingen van de ratio te erkennen en te beseffen wie en wat we uiteindelijk zijn en wat onze plaats is in deze oneindige kosmos.Kortom kijk niet alleen naar je eigen kleine tuintje maar probeer ook eens naar de grote tuin te kijken.
Niet pretentieus bedoeld hoor,heb er zelf ook genoeg moeite mee,maar zelfs moeizame pogingen(vind en ervaar ik)zijn wel waardevol.
@ragnar
Laat de neocortex, de ratio, de kosmos en de evolutie er nou even uit, en ook mysteriën, en ook wat je aan Dick wou zeggen.
Die opmerking over dat tuintje is precies tegenovergesteld aan het slot van Candide: Il faut cultiver notre jardin. We moeten onze (moes)tuin verzorgen. Dat gaat voor. Het meest basaal en belangrijk, dat is toch niet onze plaats in de kosmos en het mysterie van het bestaan, maar dat we morgen te eten hebben?
Probeer het nog eens, Ragnar, en dan zonder al die hoogdravende dingen.
@Jan Willem:Daar is toch helemaal niets hoogdravends aan,natuurlijk ben je ook bezig met het invullen van je primaire levensbehoeften (in onze cultuur niet zo’n groot probleem) en dus overleven,de soort in stand houden etc etc,maar het een hoeft het ander toch niet uit te sluiten,het mooie is juist dat de mens ook in staat is verder te kijken.We zijn nu eenmaal geschapen met een dierlijke maar ook met een spirituele kant en ieder vult dit op zijn eigen wijze in.(of niet natuurlijk).
Om een beetje verder te kijken (als je die behoefte hebt) hoef je echt niet alleen maar te navelstaren en zweverig door het leven te gaan.Wie zoekt zal vinden.
@ragnar,
Met het ‘we zijn nu eenmaal geschapen’ ga je denk ik de mist al in als je het over realiteit hebt.
(leuke discussies hier trouwens.)
“We zijn nu eenmaal geschapen”,is voor mij een concept van nederigheid en acceptatie,simpel gesteld:Je bent er nu eenmaal,daar heb je geen enkele zeggenschap over gehad of wel soms?,dat is (m.i.) de realiteit.
Wat bedoel jij dan precies met het de mist ingaan,wat realieit betreft?
@ ragnar
Dus als ik het overschrijf in begrijpelijke taal komt er:
Het mooie is dat alle mensen in het algemeen meer doen dan alleen maar zich in leven houden. Dat meerdere wordt metaforisch voorgesteld als kijken naar iets. Wij moeten aanvaarden dat wij niet alleen onszelf in leven houden (‘dierlijk zijn’) maar dat we ook allerlei fantasieën hebben (‘een spirituele kant hebben’).
Nou snap ik waarom dit soort praat mij altijd tegen de borst stuit. Het is solipsistisch (navelstaarderig).
Wat er in onze mensenkoppetjes omgaat is niet alleen ‘ik wil eten, drinken, fantaseren, puzzeltjes oplossen….’ , maar een groot gedeelte van ons brein is voortdurend bezig met andere mensen. Zo gauw als we woorden gebruiken, bezigen we een instrument dat gericht is op communicatie met anderen, en ook alles wat op procreatie gericht is heeft uit de aard der zaak met andere mensen te maken (relaties met partners en gezinsleden). Zelfs het ‘fantaseren’ heeft veelal met andere mensen te maken (wat zou die denken, is-ie te vertrouwen, hoe kan ik haar doen denken dat het de moeite waard is met mij om te gaan, enz.).
Dus de oproep ‘wie zoekt, zal vinden’ klinkt nogal theatraal. Meestal hoef je niet ver te zoeken om andere mensen (of uitingen daarvan) te vinden.
@ragnar, de uitspraak ‘je bent er nu eenmaal’ klinkt inderdaad realistischer dan ‘je bent nu eenmaal geschapen’ daar leg ik een associatie bij van schepping. En dat kan ik dus niet als realiteit zien. Daarom reageerde ik op deze uitspraak als zijnde onrealistisch.
Ook ‘er is meer dan we kunnen bevatten’ of dat soort uitspraken, zijn loze uitspraken als daar geen concrete voorbeelden tegenover staan die deze stelling onderbouwen. Dat we nog niet alles weten van de werking van het brein, wil niet zeggen dat er allerlei zweeftheorieën moeten worden opgevoerd. Ook die spirituele kant zegt me niet veel. Wat is precies dan die spirituele kant anders dan zaken verzinnen bij gevoelens? En het rationele is dat dan iets zonder emotie of gevoel? De ratio is niet van gevoel of emotie gespeend, waarom dat dan naast de ratio spiritueel noemen alsof het iets anders is?
@Jan Willem,ik schrijf toch niet in onbegrijpelijke taal,of mensen meer willen doen dan zich alleen in leven houden is aan hun om te bepalen,ook of ze het nodig vinden met hun psychologisch voorstelingsvermogen aan de slag te gaan,zich te veliezen in allerlei speculaties en fantasieen etc,etc.Spiritueel is wel een beetje een beladen woord,omvat qua betekenis een heel breed kader.Omdat we sociale dieren zijn,is onze aandacht inderdaad ook altijd gericht op onze soortgenoten,waarvan we ook afhankelijk zijn qua behoeftebevrediging,waardering,erkenning etc etc.
Mijn insteek is slechts alleen dat ons brein ook in staat is te detecteren dat ons (eindig) bestaan een mysterie is,
wat ons vervolgens kan gaan fascineren met verwondering en respect kan gaan vervullen en hierover kunnen gaan reflecteren.Vind ik persoonlijk nog geen navelstaarderij,wie zoekt zal vinden heeft in die context en heel andere betekenis.(m.i.).
@Kitty,bedankt voor je reactie,ik ga nog op je bericht reageren.
@ ragnar
Verwondering en respect voor wat je zoal om je heen ziet is een nobele emotie. Grote geleerden als Einstein hebben dit onder woorden gebracht (woorden die trouwens daarna verdraaid zijn tot theïstische getuigenissen).
Hij en anderen hebben op diverse manieren het sentiment uitgedrukt dat ‘het onbegrijpelijkste aan de wereld is dat die begrijpelijk is’. Zo schreef Eugene Wigner een heel stuk over het feit dat de wiskunde zo wonderbaarlijk goed werkt om de wereld te beschrijven.
Ik weet niet of dit nou spiritualiteit is, dit even afstand nemen en ’tjonge tjonge’ zeggen. Als het uiteindelijke doel van die zo’n observatie is dat men in zichzelf praat, vind ik het niet zo zinvol. Als het daarentegen een soort van oproep is aan anderen om je voor diezelfde mysteries te interesseren dan vervult het een functie in de communicatie tussen mensen.
David Hilbert verzette zich tegen het fatalistische ‘Ignoramibus’ = ‘we zullen het nooit weten’, wat doorklinkt in het moralistische pseudo-Hamletcitaat ‘er is meer tussen hemel en aarde…’. Hilbert riep op (1900): ‘We moeten weten, we zullen weten.’ Dat was inspirerend en heeft velen de energie gegeven om de waarheid over diepe (wiskundige) problemen uit te zoeken.
Hilberts leus bleek niet helemaal te kloppen: de wiskunde blijkt zo oneindig te zijn, dat de veronderstelling dat ze klopt niet in een eindig aantal stappen te bewijzen valt (als die veronderstelling waar is, tenminste). Maar dat het pad van de wiskunde (en de natuurwetenschap) oneindig is en we het nooit helemaal zullen uitwandelen hoeft ons ervan niet te weerhouden die wandeling te beginnen of voort te zetten. Het is slechts een verzekering dat ons bij verder onderzoek telkens weer nieuwe verrassingen te wachten staan.
Zo’n oproep, zo’n verzekering en het gehoor geven daaraan is een intermenselijke activiteit. Maar wat in The Secret wordt gedaan is, metaforisch, slechts een aanbod tot 1 minuut winkelen in een supermarkt voor relatiegeschenken, zonder erbij te vertellen dat je toch bij de kassa moet betalen.
PS. Meer over Hilbert bij wikipedia waar ik zojuist ontdekte dat hij een van de drie beroemdheden is aan wie het prachtige aforisme ‘een gezichtskring met straal nul, da’s een standpunt’ wordt toegeschreven.
Jan Willem@:Boeiend relaas,maar bij elke nieuw gezette stap die weer een nieuwe verrasing voor ons in petto heeft realiseren we ons dat alles alleen maar complexer en moeilijker wordt en ons intellect alles inderdaad nooit zal kunnen bevatten,of zoals gerennomeerde wetenschappers zelf wel tot de conclusie kwamen dat hoe meer ze dachten te weten hoe meer de conclusie zich aan hen opdrong dat dat ze eigenlijk helemaal niets wisten.
Het intellect is bij lange niet de maat van alle dingen,slechts echt gemeende eerbied en respect (blijf ik zeggen)zijn misschien sleutels die deuren kunnen openen waar het intellect niet bij kan en nooit bij zal komen.Heb je weleens iets van Rudolf Steiner gelezen,mij sprak het wel aan,maar dat is natuurlijk ook maar een zienswijze.
Over The Secret heb ik mijn mening al gegeven.Daar ga ik nu niet weer commentaar op leveren.
Kitty@:Waarom kun je als je iets met schepping associeert dit niet als realiteit zien?Zelfs al zouden we een veel meer diepgaande kennis van ons brein ontwikkelen,wat dan nog?,in het grote geheel stelt dat toch niet veel voor,de mens is (volgens mij)nu eenmaal niet de maat aller dingen,natuurlijk is er veel meer dan dat wij kunnen bevatten,om dat te kunnen constateren hoef je niet eens een wetenschapper te zijn,(zie mijn reactie aan Jan Willem)want ik begin langzamerhand in herhaling te vallen.
Het spirituele aspect kun je op heel veel manieren interpreteren,m.i. is het diep respect voor het ongekende en vreugde in ons (eindig) bestaan.
Wat mij hier opvalt(kun je nauurlijk ook wel verwachten op dit forum)dat alles word gerelateerd aan het intellect,dat slaat net zo door dan allerlei zweverig gedoe en navelstaren,mij persoonlijke mening is ofschoon we mensen van vlees en bloed zijn we met onze stoffelijke
antennes zo geschapen zijn (we hebben (m.i.) meer antennes dan alleen ons intellect)dat we ons meer inzicht in het mysterie van ons bestaan kunnen verschaffen.
Is het niet erg arrogant te veronderstellen van hier sta ik als mens met mijn verstandelijke vermogens tegenover de oneindigheid en wat ik met deze vermogens niet kan bevatten bestaat niet of is onzin,of moet eerst bewezen worden.
Wat mensen rationaliseren of hoe ze gevoelsmatig iets ervaren zit een groot verschil in,meestal is het gevoelsmatige aspect toch hetgene wat zaken triggert in het leven ondanks intensief gerationaliseer,maar dat is gewoon een stukje psychologie.
Ragnar, ik geloof dus niet dat er groot verschil zit in gevoelsmatig ervaren en ratio of intellect, zo je wil. Er bestaat geen een mens, en dat durf ik heel stellig te beweren, die puur en alleen op zijn ratio afgaat. Puur omdat een mens een samenstel is van ratio, emotie en gevoelens. Deze werken samen. De ratio is in staat een beschrijving te geven van die gevoelens en ze te vertalen in ‘verwondering’, ‘verbijstering’, en wat voor emoties ook. Het is heel mooi om je te verwonderen en elk rationeel mens zal zich bij tijd en wijle verwonderen. Alleen zal een mens die zijn intellect op een rationele manier gebruikt die verwondering niet invullen met allerlei zweeftheorieën, maar het houden bij verwondering zonder fantasierijke invulling. Of alleen uit vermaak. De niet rationele mens is snel geneigd om verwondering in te vullen met iets dat hij graag zou willen, dan kom je op het gebied van het wensdenken. Zo gauw je komt op het vlak van ‘stel dat’ ga je de ratio voorbij.
Verwondering kan ook uitnodigen tot onderzoek en dat is wat de wetenschap doet, het zoeken naar verklaringen vanuit de waarneming. Dit is een veel zekerdere manier om tot waarheidsvinding te komen dan invulling vanuit wensdenken of fantasie. Ook dan kan de trigger komen uit gevoel gevolgd door een drang te willen weten hoe het in elkaar zit, zonder het zomaar in te vullen.
Als wetenschappers onverschillige gevoelloze mensen zouden zijn, zou er geen drang tot onderzoeken bestaan.
Spiritualiteit daar kun je alle kanten mee op en wordt vaak gebruikt als een soort van grote hoop waar alles wat zweeft en verzonnen wordt om een invulling te geven aan het onverklaarbare op te gooien, zonder de drang naar onderzoek of de veronderstelling wel klopt. Terwijl het onverklaarbare niets anders is wat het zegt te zijn: onverklaarbaar. Waarbij het niet geheel ondenkbaar is dat het onverklaarbare ooit verklaard zal worden, maar dan kom je toch weer uit bij de wetenschap.
@ ragnar
Ja, ik heb wel eens iets van Steiner gelezen. Filosofie van de vrijheid vond ik niet om door te komen, en wat hij aan natuurwetenschappelijks uitlegde (voor arbeiders bijvoorbeeld) was stuitende onzin, ook toen al.
kitty@:Daar zit juist een heel groot verschil in,eenvoudig alledaags voorbeeld:in een werksituatie wordt je door een superieur onterecht behandeld:eerste reactie er komt woede in je op,je ratio registeert dit maar maakt razendsnel een belangenafweging,je beheerst je want je positie wil je niet schaden,gevoelsmatig echter blijft dit in je hoofd wel doorwerken vind op den duur misschien een andere uitlaatklep,of je blijft toch met wrok rondlopen.
Tuurlijk heb je je ratio wel nodig gevoelens in woorden te vangen en over te dragen.
Ik heb niet beweerd dat ik mijn verwondering en respect
invul met zweeftheorieen,dan zit je op het niveau van een fantasierijk kind.Het leven ontvankelijk met respect benaderen,kortom met een open mind is heel iets anders,tuurlijk als de mens geen onderzoekingsdrang had gehad leefden we nu nog in grotten,op zich een goede zaak (niet het leven in grotten natuurlijk),toch beseffen wetenschappers zelf ook wel dat hun potentieel beperkt is en gaan zich ook steeds meer realiseren
dat ze nog steeds eigenlijk niets weten over heel essentiele dingen zoals b.v.: het mysterie van bestaan en niet bestaan,wat is eeuwig of oneindig,mocht het de mens gegeven zijn hier begrip omtrent te verkrijgen zal hij toch andere kaders moeten aanboren dan het intellect,mensen kunnen bijvoorbeeld een flits van intuitief inzicht krijgen,wat in Japan in Zen-meditatie
satori genoemd wordt,om maar een voorbeeld van andere antennes te noemen,dat heeft weinig met bewuste fantasie te maken.Door Zen-meditatie worden ze juist door vragen die onmogelijk met het intellect te beantwoorden zijn gedwongen worden hun intellect uit te schakelen en zo de intuitie die opwelt uit de diepere lagen van de geest te stimuleren,waar de echte wijsheid huist,ik denk juist omdat we een deel van de schepping zijn het geheim van de schepping ook in ons aanwezig is.
Intellect,ratio is nuttig in ons leven,maar moet niet een alles overheersende rol in ons leven gaan spelen,dan vervallen we echt in het kijken naar het bestaan met een kokervisie.Heel beperkt dus en dan mis je ook een hele hoop.
Ragnar, als ik jou zo lees, denk ik dat jij er ook wel overtuigd van zou kunnen zijn dat je door het gebruik van geestverruimende middelen je ‘antenne’ tot een tot dan toe ongeziene ‘werkelijkheid’open kan zetten. Ook in een psychose krijg je vast een blik op de werkelijkheid die zonder deze psychose vast verborgen zou blijven. Ik heb dit soort verhalen al vaak gehoord. Zen, Boeddhistische meditatie, de stilte in jezelf opzoeken, intuïtief inzicht. Laat mij maar bij mijn kokervisie. En gelukkig heb ik geen enkel gevoel dat ik iets mis. 🙂
Jan Willem@:Probeer eens hoe verkrijgt men bewustzijn op hogere gebieden,het ene boek van Rudolf Steiner is natuurlijk het andere boek niet,dit boek in niet echt relateerd aan de cultuur die in die tijd heerste maar bevat meer algemene wijsheid.
Nog een voorbeeld:Wat drieduizend jaar al in de Ayurveda’s (oude indiase geschriften) vermeld werd dat wij allemaal energieveldjes zijn,wordt nu door de hedendaagse wetenschap erkend en bevestigd Ik heb het hierover de Quantum-theorie.
kity@:ja dan blijf je maar lekker in je beperkte kader van je intellect zitten,lekker veilig en gaat voorbij aan al de andere mogelijkheden waarmee de mens geschapen is.Je transformeert jezelf hiermee eigenlijk tot een soort robot.Geestverruimende middelen heb ik absoluut niks mee,je hersenen marineren in allerlei chemicalien lost natuurlijk ook niks op,psychoses dus pathologie van de bio-chemie tussen de oren vind ik ook niet relevant om in deze context te gebruiken,al triest genoeg voor de mensen die hier aan lijden,nee je kunt niet iets missen wat je nooit ervaren hebt,als je het cultuurgoed en wijsheid van andere culturen verwerpt (vaak duizenden jaren oud) en als onzin bestempelt,dat is natuurlijk je goed recht maar dan ben je wel heel beperkt bezig.Maar ieder zijn meug.uiteindelijk heb je wel gelijk,het is maar waar je je gelukkig bijvoelt.
@ragnar:
Toen je met “ieder heeft z’n eigen waarheid” kwam, vroeg ik me al af wanneer je kwantummechanica erbij zou halen. Misschien moet je het bericht over k.m. elders op dit blog eens lezen. Maar “ieder heeft z’n eigen waarheid” vind ik een groter probleem: het is zo’n enorme dooddoener. Nog even afgezien dat het niet waar is (als ik beweer dat in mijn waarheid gras rood is, is het echt nog steeds groen), zegt het eigenlijk “stop maar met argumenten geven, ik luister toch niet, ik heb mijn eigen waarheid en die is nu eenmaal anders dan de jouwe”. Vanaf die uitspraak heb je dus elke discussie onmogelijk gemaakt.
Overigens heb je nog niet geheel succesvol kunnen overbrengen wat je standpunt nu eigenlijk is. Dat er dingen zijn die we niet kunnen verklaren is geen probleem voor een scepticus – zolang we ze kunnen waarnemen kunnen we proberen te achterhalen hoe het werkt. Zelfs als het “waarom” niet geheel duidelijk wordt, is het “hoe” al dermate nuttige informatie dat we verder kunnen. Dat er dingen zouden zijn die per definitie niet waarneembaar zijn is ook geen probleem, want die dingen beïnvloeden ons leven immers niet (als ze dat wel deden, dan waren ze immers waarneembaar, al was het maar indirect). Dus wat is je argument om te verkondigen dat we niet voldoende hebben aan een naturalistische aanpak?
Overigens, argumenten van autoriteit, oudheid of exotisme zijn geen geldige argumenten.
Verder moet ik het met Kitty eens zijn: inderdaad een leuke draad, ook al is die enigszins van het oorspronkelijke onderwerp afgedwaald.
@Mark,de wetenschap is in veel opzichten een zegen voor de mens ook heeft zij een destructieve zijde (helaas)Quote van Einstein:”The next war will be fought again with sticks and stones”.Maar vooruit we gaan niet doemdenken.
De vragen waar de mensheid al eeuwenlang mee worsteld,het menselijk bewustzijn heeft in de loop van de evolutie zich zo ontwikkeld,dat de mens dit besef heeft,waarom ben ik hier,etc,etc,kortom existentiele vragen,omdat de wetenschap hier ook weinig mee kan,
gaat de mens en dat heeft hij in het verleden ook altijd al gedaan naar andere kaders op zoek,religie,filosofie,etc,etc,kortom het is eigen aan ons om op zoek te gaan,dan is het inderdaad een kwestie van dat de ene zich ergens goed in kan vinden in tegenstelling tot de ander,dat refereert aan “Ieder heeft zijn eigen waarheid” en hoeft discussie (m.i.) beslist niet uit te sluiten.
Mijn standpunt is dat de invalshoek waarmee de scepticus naar het leven kijkt veel te beperkt is,waarom zouden niet waarneembare zaken (die nog nooit gedetecteerd zijn) ons leven niet kunnen beinvloeden,jij schrijft als ze dat wel deden waren ze immers wel waarneembaar al was het maar indirect,tja dat is jouw conclusie,ik vind dat wel heel beperkt.Dit soort stellige uitspraken zou ik mij niet aan wagen,we weten het niet lijkt me een beter antwoord,zoals ik al eerder poste,het standpunt van de scepticus strookt zelfs niet met dat van gerennomeerde wetenschappers die er toch vanuit gaan dat bij elke nieuwe ontdekking dat er oneindig meer bestaat dan dat wij ooit zullen kunnen bevatten.
Daarom vind ik de manier waarop de scepticus tegen het leven aankijkt enigszins naief en het getuigt tevens van misplaatste arrogantie,evenals doorgeschoten spiritualiteit.
@ragnar
De destructieve kant van de wetenschap is geen geldig argument, aangezien voor spiritualiteit hetzelfde geldt. Argumenten zoals deze leiden alleen maar af van het onderwerp.
Dat de mens zich dingen afvraagt en op zoek gaat naar antwoorden zal ik niet betwisten. Dat een ieder zo zijn voorkeur heeft voor de richting waarin hij of zij denkt die antwoorden te vinden ook niet. Het verschil zit hem echter in hoe met de gevonden antwoorden wordt omgegaan: worden ze gebombardeerd tot “iemand zijn eigen waarheid”, of zijn ze verifieerbaar en kan iedereen ze voor waar aannemen?
Wat betreft niet waarneembare zaken, ik denk dat je in mijn bericht de kwalificatie “per definitie” gemist hebt. Dit sluit dus zaken uit die wel waarneembaar zouden zijn als we maar over betere apparatuur zouden beschikken, of als we maar wisten waar te kijken, etcetera. Die zaken staan dus nog open voor wetenschappelijk onderzoek.
Zaken die per definitie niet waarneembaar zijn, of vragen die per definitie niet te beantwoorden zijn, zijn niet half zo interessant als ze lijken. Tuurlijk, het is leuke hersengymnastiek voor eventjes, en je kunt er leuke verhaaltjes bij bedenken, maar uiteindelijk gaat je leven gewoon verder. Niets naiefs aan, simpelweg pragmatisch. Er zijn nog genoeg razend interessante dingen te ontdekken in het waarneembare universum, of in het aardse leven, zoals je zelf ook toegeeft. Daar zou je je tijd heel wat nuttiger aan kunnen besteden.
Wel ben ik het met je eens dat “ik weet het niet” iets is dat mensen wat vaker zouden moeten zeggen – maar dat geldt voor mystici, gelovigen en spiritualisten net zo goed als voor wetenschappers en skeptici. Je zou zelfs kunnen beweren dat het verschil tussen skeptici en gelovers in het bovennatuurlijke precies te vangen is in het verschil tussen “ik weet het niet” en “ik weet het niet, dus zal het wel iets bovennatuurlijks zijn”.
Mark@:Hier spreekt weer de echte scepticus,zijn antwoorden die individueel op levensvragen gevonden worden verifierbaar?Kan iedereen ze voor waar aannemen?Deze benadering vind ik nou naief.Nee,natuurlijk niet,je kan er hoogstens met elkaar van gedachten over wisselen,maar dat doet aan de waarde voor ht individu zelf ervan niks af.Leer ook eens denken in abstracte zaken.
Vervolgens de gedachtengang dat wanneer we maar over de juiste technologische apparatuur zouden beschikken etc, etc, komt er in dat pragmatisch ingestelde brein van je nooit eens op dat er niet waarneembare zaken bestaan die niet met technologische zaken gemeten kunnen worden,net zo goed als alles wat zich op het stoffelijk terrein gemanifesteerd heeft eerst ontsproten is op het geestelijke vlak.Misschien ook wel de gehele schepping.Maar ja,dat is ook maar een mening.
Ja,natuurlijk gaat het leven verder,hersengymnastiek is in deze context helemaal niet aan de orde.Dat zou alleen maar speculatief zijn,het gaat er meer om respect voor het ongekende (wat wetenschappers zelf ook vaak onderschreven hebben) niet dat het menselijk brein de maat aller dingen is.Dat is een grenzeloze zelfoverschatting.
Beetje pretentieus om te stellen waar ik mijn tijd nuttiger aan zou moeten besteden,wat wetenschappelijk waarneembaar is in voor mij n.l. ook interessant,het een hoeft het ander niet uit te sluiten.Ik doe ook geen uitspraken hoe jij je tijd nuttig zou moeten besteden.Dat interesseert me ook niet.
En het draagt trouwens ook weinig bij tot een verhelderende uiteenwisseling van standpunten.
Of je als gelover op het ongekende het etiket bovennatuurlijk zou willen plakken?Denk dat dat onzin is,bovennatuurlijk vind ik een onzinnige term,wat is dat is.Er is geen scheiding(m.i.)tussen natuurlijk en bovennatuurlijk.