De menselijke hersenen, zo wil de populaire opvatting, bestaan uit drie afzonderlijke breinen: het oeroude reptielenbrein, het nieuwere zoogdierenbrein en het meest recente, rationele mensenbrein. Zo simpel is het helaas niet.
De menselijke hersenen, zo wil de populaire opvatting, bestaan uit drie afzonderlijke breinen: het oeroude reptielenbrein, het nieuwere zoogdierenbrein en het meest recente, rationele mensenbrein. Zo simpel is het helaas niet.
Voor het beoordelen van wetenschappelijk nieuws in de krant is meer nodig dan alleen de vraag wat er nu weer is ontdekt.
Artikelen over de beroemde uitspraak van Galilei, hervonden herinneringen, Bess Houdini, een dubieus apparaat om vocht in muren tegen te gaan en veel meer.
Veel gemakkelijker dan wij denken is ons geheugen op een dwaalspoor te zetten: soms kunnen we ons met grote stelligheid dingen herinneren die stellig niet gebeurd zijn, en andersom. Valse herinneringen kunnen in rechtszaken afschuwelijke consequenties hebben.
Zijn er grenzen aan onze rationele boodschap? Van de grenzeloze onzin in de human resources tot de grensverleggende TikTok-filmpjes van Marieke Kuypers – op het congres komt het allemaal aan bod.
Het idee dat ons koopgedrag met subliminale boodschappen valt te manipuleren, blijft tot de verbeelding spreken, ook tot die van onderzoekers. Het is nog even lastig te bewijzen als 65 jaar geleden.
Subliminale reclameboodschappen, communicerende planten, intelligente dieren en een uitgebreide quiz om denkfouten te ontdekken. En hoe zit dat nu met het populaire mindfulness? Lees erover in het nieuwe nummer van Skepter.
Een uitzending van Zembla over rubber op kunstgrasvelden leidde tot hevige beroering. Nadat de storm was gaan liggen, viel een tweede poging van het programma om de gemoederen in beweging te brengen, op dorre aarde.
Denken mensen werkelijk dat anderen de kastanjes wel uit het vuur zullen halen als ze met z’n allen naar een aanranding staan te kijken? Zijn wij zo hardvochtig en gevoelloos?